بررسي تحولي تئوري ذهن در كودكان عقب مانده ذهني خفيف و كودكان عادي 7 تا 9 ساله

در اين پژوهش، روند تحول تئوري ذهن در كودكان عقب مانده ذهني و عادي، و همچنين رابطه برخي متغيرهاي جمعيت شناختي مانند سن، جنس، و طبقه اقتصادي - اجتماعي با تئوري ذهن بررسي شده است.
براي اين كار، 80 نفر دانش آموز دختر و پسر (40 نفر عقب مانده ذهني و 40 نفر عادي) 7 تا 9 ساله از مراكز آموزشي كم توان ذهني و مدارس كودكان عادي شهر شيراز انتخاب و بررسي شدند. براي تعيين تئوري ذهن و مولفه هاي آن (تئوري ذهن سطح اول، تئوري ذهن سطح دوم، و تئوري ذهن سطح سوم)، آزمون تئوري ذهن گرفته شد.
در تجزيه و تحليل داده ها، روش هاي آمار توصيفي، تحليل واريانس يك سويه، آزمون هاي تعقيبي، تحليل واريانس دو سويه، و رگرسيون چند متغيره به كار رفت.
يافته ها نشان داد كه در هر دو گروه عقب مانده و عادي، روند تحول تئوري ذهن با توجه به سن صعودي است. تئوري ذهن كودكان با جنسيت ارتباط ندارد. كودكان عقب مانده ذهني و عادي، در تئوري ذهن تفاوتي معنادار با هم دارند، ولي تعامل جنسيت و نوع آزمودني (عقب مانده و عادي) معنادار نيست. بررسي متغيرهاي جمعيت شناختي نشان داد كه سن و تحصيلات پدر پيش بيني كننده مثبت و معناداري در رابطه با تئوري ذهن و مولفه هاي آن است و الگوي اين پيش بيني در كودكان عقب مانده و عادي يكسان است.