اثر استرس رواني (محدوديت حركتي) مزمن بر ترشح انسولين از جزاير لانگرهانس جدا شده موش صحرايي

زردوز حميرا; زاهدي اصل صالح; غريب ناصري محمدكاظم

مشخصات مقاله

عنوان نشریه:

مجله غدد درون ريز و متابوليسم ايران

اطلاعات شماره:

زمستان 1384 , دوره 7 , شماره 4 (مسلسل 28) ; از صفحه 355 تا صفحه 363 .

عنوان مقاله:

اثر استرس رواني (محدوديت حركتي) مزمن بر ترشح انسولين از جزاير لانگرهانس جدا شده موش صحرايي

نویسندگان:

زردوز حميرا*, زاهدي اصل صالح, غريب ناصري محمدكاظم

آدرس:

* گروه فیزیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی جندی شاپور، اهواز

چکیده:

مقدمه: با وجود مطالعات متعدد هنوز نقش دقيق استرس، به ويژه استرس رواني، در ايجاد ديابت مشخص نيست. اين مطالعه به بررسي تاثير استرس رواني (محدوديت حركتي) مزمن بر ترشح انسولين از جزاير لانگرهانس جدا شده موش صحرايي پرداخته است.مواد و روش ها: موش هاي صحرايي نر نژاد ويستار به دو گروه مساوي شاهد و آزمون تقسيم شدند )هر گروه 8 سر(. در گروه آزمون استرسورهاي محدود كننده روزانه 2 بار، هر بار يك ساعت و به مدت 15 و 30 روز اعمال شدند. هنگام شروع و پس از پايان دوره هاي آزمايش پس از اندازه گيري وزن، از حيوانات نمونه خون تهيه و مقادير گلوكز، انسولين و كورتيكوسترون ناشتاي پلاسما اندازه گيري شد. در روز بعد جزاير لانگرهانس حيوانات )از هر گروه 5 سر( جدا شد و ترشح استاتيك انسولين از جزاير در حضور غلظت هاي مختلف گلوكز 2.8)، 5.6، 8.3 و 16.7 ميلي مولار( بررسي شد.يافته ها: غلظت گلوكز ناشتاي پلاسما در روز پانزدهم در گروه آزمون در مقايسه با گروه شاهد افزايش معني داري نشان داد، در حالي كه اين افزايش در روز سي ام معني دار نبود. غلظت انسولين ناشتاي پلاسما در روزهاي پانزدهم و سي ام كاهش معني داري در گروه آزمون نسبت به گروه شاهد نشان داد. افزايش معني دار غلظت كورتيكوسترون ناشتاي پلاسما تنها در روز پانزدهم در گروه آزمايش نسبت به گروه شاهد مشهود بود. مقايسه ميزان ترشح انسولين از جزاير در حضور غلظت هاي مختلف گلوگز افزايش معني دار ميزان ترشح انسولين را در گروه آزمون نسبت به گروه شاهد تنها در روز سي ام نشان داد.نتيجه گيري: نتايج مطالعه حاضر نشان مي دهد كه استرس رواني مزمن سبب افزايش جواب به گلوكز جزاير لانگرهانس جدا شده پانكراس موش هاي صحرايي مي شود. بنابراين به نظر مي رسد كه كاهش غلظت انسولين پلاسما در حيوانات استرس ديده دليل ديگري غير از كاهش توان ترشح انسولين دارد.

کلید واژه:

استرس(Q2)گلوكز(Q3)انسولين(Q3)كورتيكوسترون(Q2)جزاير لانگرهانس(Q3)موش صحرايي(Q2)

چارک 1 این موضوع در حوزۀ علمی خود، در چارک اول تازگی است.
یعنی استقبال پژوهشگران از این موضوع خیلی زیاد است.
چارک 2 این موضوع در حوزۀ علمی خود، در چارک دوم تازگی است.
یعنی استقبال پژوهشگران از این موضوع زیاد است.
چارک 3 این موضوع در حوزۀ علمی خود، در چارک سوم تازگی است.
یعنی استقبال پژوهشگران از این موضوع کم است.
چارک 4 این موضوع در حوزۀ علمی خود، در چارک چهارم تازگی است.
یعنی استقبال پژوهشگران از این موضوع خیلی کم است.

موضوعات مرتبط:

مقالات نشریه ای مرتبط:

مقالات همایشی مرتبط:

طرح های مرتبط:

مقالات بین المللی مرتبط:

ارتباط خیلی زیاد ارتباط زیاد مرتبط ارتباط کمتر

ارجاعات:

ثبت نشده است

استنادات:

ثبت نشده است

+جهت ارجاع به این مقاله کلیک کنید(Cite).

APA : کپی

زردوز، ح.، و زاهدی اصل، ص.، و غریب ناصری، م. (1384). اثر استرس روانی (محدودیت حرکتی) مزمن بر ترشح انسولین از جزایر لانگرهانس جدا شده موش صحرایی. مجله غدد درون ریز و متابولیسم ایران, 7(4 (مسلسل 28)), 355-363. https://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?id=42442

Vancouver : کپی

زردوز حمیرا، زاهدی اصل صالح، غریب ناصری محمدکاظم. اثر استرس روانی (محدودیت حرکتی) مزمن بر ترشح انسولین از جزایر لانگرهانس جدا شده موش صحرایی. مجله غدد درون ریز و متابولیسم ایران. 1384 [cited 2022June30];7(4 (مسلسل 28)):355-363. Available from: https://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?id=42442

IEEE : کپی

زردوز، ح.، زاهدی اصل، ص.، غریب ناصری، م.، 1384. اثر استرس روانی (محدودیت حرکتی) مزمن بر ترشح انسولین از جزایر لانگرهانس جدا شده موش صحرایی. مجله غدد درون ریز و متابولیسم ایران, [online] 7(4 (مسلسل 28)), pp.355-363. Available: https://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?id=42442.