غربالگري ستون مهره ها و حفره خلفي جمجمه با ام. آر. آي در مبتلايان به اسكوليوز ايديوپاتيك(گزارش 177 مورد)

مقدمه:
انجام ام. آر. آي روتين در همه بيماران اسکوليوز ايديوپاتيک مورد اختلاف است. با توجه به يافته هايي در ام. آر. آي بعضي از آنها، نتايج ام. آر. آي روتين در همه اين بيماران بررسي شدند.
روشها:
در يک مطالعه باليني آينده نگر و در بيماران با تشخيص اسکوليوز ايديوپاتيک در اولين مراجعه که مناسب جراحي اصلاح اسکوليوز بوده و هيچگونه علامت عصبي يا درد شديد نداشتند، ام. آر. آي. حفره خلفي و کل نخاع انجام شد.
نتايج:
با کنار گذاشتن 9 بيمار با يافته هاي عصبي (اغلب خفيف)، در مجموع 177 بيمار با معاينه عصبي سالم وارد مطالعه شدند 130) زن و 47 مرد( که ميانگين سن آنها 15 سال و متوسط زاويه انحناي ستون مهره ها 61 درجه 20) تا 130 درجه( بود. تحدب در 144 نفر به طرف راست و در 33 نفر به طرف چپ بود. در ام. آر. آي 12 بيمار (%7) نيز يافته هاي مثبتي ديده شد که با تحدب به طرف چپ ارتباط معني داري داشت (P=0.013). شانس وجود يافته هاي مثبت در پسران با انحناي به چپ، 8.8 برابر ساير بيماران بود ولي سن، جنس، وجود درد يا زاويه انحنا ارتباط معني داري با يافته هاي مثبت ام. آر. آي. نداشتند.
نتيجه گيري:
به نظر مي رسد انجام ام. آر. آي روتين ستون مهره ها و حفره خلفي در بيماران اسکوليوز ايديوپاتيک براي شناسايي ضايعات و آنومالي هاي نهفته آنها لازم است و جراحي اصلاحي اسکوليوز در صورت وجود اين ضايعات و آنومالي ها، مي تواند پيامدهاي جبران ناپذير نخاعي و پاراپلژي به دنبال داشته باشد.