سرنوشت هفت ساله آنوريسم هاي كوچك آئورت شكمي

مقدمه: سرنوشت طولاني مدت آنوريسم هاي كوچك آئورت شكمي بخوبي شناخته و روشن نيست.
هدف: هدف از اين مطالعه پيگيري روند هفت ساله آنوريسم‌هاي كوچك آئورت شكمي است.
مواد و روش‌ها: 39 بيمار داراي آنوريسم هاي بدون علامت و كوچك آئورت شكمي (اندازه 27 تا 41 ميلي متر) از طريق انجام سونوگرافي‌هاي مكرر از سال 1377لغايت 1384 در بيمارستان پورسينا و يكي از مراكز خصوصي شهر رشت تحت كنترل قرار گرفتند.
نتايج: بطور متوسط اين بيماران بمدت 5/4 سال پيگيري شدند . ميزان افزايش قطر آنوريسم 5/1ميلي متر در سال (0 تا 5/9 ميلي متر)بود. 2 بيمار با علایم درد و ديسكسيون دچار پارگي آنوريسم شدند (1/5%) كه بطور اورژانس تحت عمل جراحي قرار گرفتند. 16بيمار تحت عمل جراحي ترميم آنوريسم قرار گرفتند (8/40%) و 2 بيمار پس از عمل جراحي فوت كردند (1/5%) ميزان سلامت بيماران پس از هفت سال 57% بود زمان متوسط جهت ايجاد پارگي آنوريسم 2/5 سال بود (9/1 تا 7 سال) و نياز به عمل جراحي ترميم آنوريسم 5/3 سال بود (7/1 تا 7سال) و بقيه بيماران 21 نفر (1/54%) در طي مدت پيگيري با استفاده از درمان‌هاي طبي و كنترل فاكتورهاي خطرساز با رشد بطیي نياز به عمل جراحي پيدا نكردند .
نتيجه گيري :سرنوشت آنوريسم هاي كوچك آئورت شكمي بستگي به ميزان رشد و اندازه آنها دارد بعضا با ايجاد پارگي باعث مرگ بيماران مي‌شوند. اين مشاهده‌ها اهميت كنترل اين بيماران را از نظر مراقبت هاي طبي در جلوگيري از عوارض بيماري نشان مي دهد .