تاثير تمرينات هوازي همراه با موسيقي بر منتخبي از ويژگي هاي رفتاري بيماران دوقطبي

اختلال دوقطبي بيماري مزمن پيچيدهاي است که موجب رنج، آسيب و کاهش کيفيت زندگي بيمار و خانواده او است. فعاليت بدني همراه با موسيقي، جزو شيوه هاي مراقبت از بيماري هاي رواني است که اثربخشي آن، به جز در مورد اين بيماران، مکررا سنجيده شده است. پژوهش از نوع نيمه تجربي با هدف بررسي تاثير تمرينات هوازي همراه با موسيقي بر علائم بيماري، ميزان روابط اجتماعي و ميزان رعايت بهداشت فردي بيماران دوقطبي است. تعداد 17 بيمار (نه زن و هشت مرد) داراي اختلال رواني دوقطبي، از بين 160 بيمار ساکن در آسايشگاه، به صورت تصادفي انتخاب شدند. براي سنجش علائم بيماران دوقطبي از آزمون اختلال دوقطبي فراکاو و براي تعيين ميزان بهداشت فردي و ميزان روابط اجتماعي از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. شرکتکنندگان به مدت هشت هفته، هفته اي سه جلسه و در هر جلسه به مدت يک ساعت فعاليت بدني همراه با موسيقي انجام دادند. نتايج حاکي از بهبود بيماران در علائم اختلال دوقطبي و همچنين افزايش بهداشت فردي و روابط اجتماعي بود که با نظريه هاي موجود همخوان است.