مهارت هاي بنيادي ارتباط و سبک هاي مديريت تعارض: مطالعه کارشناسان تربيت بدني دانشگاه هاي شهر تهران

اين تحقيق با هدف بررسي ارتباط بين مهارت هاي ارتباطي با سبک هاي پنج گانه مديريت تعارض سازماني کارشناسان تربيت بدني انجام شد. به اين منظور، با استفاده از روش تحقيق توصيفي - همبستگي 70 نفر از کارشناسان تربيت بدني دانشگاه هاي دولتي سطح شهر تهران به صورت تصادفي ساده مورد بررسي قرار گرفتند. داده ها با استفاده از پرسشنامه سبک هاي مديريت تعارض (ROCI-II) رحيم (1983) و پرسشنامه مهارت هاي ارتباطي بارتون جي (1990) جمع آوري شد. براي تجزيه و تحليل داده ها نيز از کولموگراف - اسميرنوف، t مستقل، تحليل واريانس اندازه هاي تکراري و ضريب همبستگي پيرسون استفاده شد. نتايج نشان داد که بين کارشناسان زن و مرد از لحاظ ميزان مهارت هاي ارتباطي و ابعاد آن و همچنين نمره سبک هاي مديريت تعارض تفاوت معني داري وجود ندارد. آزمون همبستگي پيرسون نشان داد که بين سبک اجبار، سبک اجتناب و سبک غالب شدن با مهارت هاي ارتباطي و هر سه بعد آن شامل مهارت هاي بازخوري، شنودي و کلامي ارتباط مثبت و معني داري وجود دارد. بين سبک همکاري و سبک مصالحه و سازش با مهارت هاي ارتباطي و ابعاد آن ارتباط معني داري وجود نداشت.