بررسي مقايسه اي الگوريتم هاي فرا ابتکاري براي مسيريابي وسيله نقليه پويا به منظور بهره وري و کارايي سيستم هاي حمل و نقل

مساله مسيريابي وسيله نقليه (VRP) يکي از معروف ترين مسائل بهينه سازي است که در دهه ها اخير کاربرد هاي زيادي به منظور بهره وري و کارايي سيستم هاي حمل و نقل داشته است. مساله مسيريابي وسائل نقليه با بارگيري و تحويل همزمان، که توزيع و جمع آوري همزمان کالا از مبدا به مقصد (مشتريان) را انجام مي دهد يکي از انواع کلاسيک مساله مسيريابي مي باشد که در آن مشتريان نيازمند تکميل فرآيند بارگيري و تحويل در انبار در يک پنجره زماني خاص مي باشند. کاربردهاي اين مساله در بسياري از مسائل روزمره واقعي همچون حمل و نقل و بهينه سازي برنامه ريزي منطقي مشهود مي باشد. اين مقاله از الگوريتم هاي فرا ابتکاري براي اين منظور استفاده کرده است. روش پيشنهادي براي حل مساله مسيريابي وسيله نقليه ظرفيت دار جهت بهبود بهره وري و کارايي توزيع (با کمينه کردن فاصله کل طي شده در هر مسير) و با در نظر گرفتن ظرفيت مسير هاي مختلف به کار گرفته شده است. اين مساله، ذاتا يک مساله NP-Hard مي باشد بنابراين هيچ روش بهينه با زمان چند جمله اي براي آن وجود ندارد. روش پيشنهادي که برمبناي الگوريتم ژنتيک مي باشد، بر روي برخي از مسائل آزمون استاندارد با درنظر گرفتن بهره وري محاسباتي و کيفيت جواب آزمون شده است. عملکرد روش ارائه شده با ساير الگوريتم هاي ابتکاري موجود بر روي همان مساله مقايسه شده است. نتايج عددي نشان دهنده موفقيت رويکرد پيشنهادي براي مسائل مقيد سخت مي باشد و مکانيزم جواب ساده و پايداري را براي کاربردهاي دنياي واقعي بويژه بهينه سازي مسير يابي وسائل نقليه را ارائه مي دهد.