ارزيابي خطر فلز جيوه ناشي از مصرف ماهي شانک زرد باله (Acanthopagrus latus)

در پژوهش حاضر با اندازه گيري غلظت جيوه کل با روش اسپکتروفتومتر جذب اتمي در نمونه هاي عضله ماهي شانک زرد باله (Acanthopagrus latus) رودخانه بهمن شير خطر ناشي از مصرف اين ماهي براي انسان ارزيابي شد. بدين منظور 30 عدد ماهي از بندر چوئبده به صورت تصادفي تهيه شد. ميانگين ميزان جيوه در عضله ماهي شانک در منطقه مورد مطالعه 0.24±0.08 ميلي گرم در کيلوگرم وزن تر بود. نتايج نشان مي دهد که ميانگين ميزان جيوه در عضله ماهي شانک از حد آستانه استانداردهاي جهاني پايين تر است. با توجه به ميزان مصرف سرانه ماهي در ايران، ميزان جيوه اي که از طريق مصرف ماهي شانک زرد باله جذب بدن انسان مي شود، حدود 0.000085 ميلي گرم در کيلوگرم در روز و 0.000595 ميلي گرم در کيلوگرم در هفته براي يک فرد بالغ با وزن 70 کيلوگرم است. همچنين ميزان شاخص خطر ماهي شانک زرد باله 0.85 مي باشد که کمتر از 1 است. حداکثر مصرف روزانه ماهي شانک زرد باله با ميانگين غلظت 0.24 ميلي گرم جيوه در کيلوگرم وزن تر براي مصرف کننده با ميانگين وزن 70 کيلوگرم، 29 گرم در روز و 203 گرم در هفته مي باشد.