بررسي فراواني و علل مرگ و مير نوزادان بستري در بخش مراقبت هاي ويژه نوزادان بيمارستان فاطميه همدان، سال 94

مقدمه: ميزان مرگ و مير نوزادان يکي از پارامترهاي مهم در ارزيابي شاخص سلامت در جوامع مي باشد. مطالعه حاضر به منظور تعيين فراواني وعلل مرگ و مير نوزادان در بخش مراقبت هاي ويژه نوزادان (NICU) بيمارستان فاطميه همدان در سال 1394 انجام شد.
روش کار: اين پژوهش يک مطالعه مقطعي- توصيفي گذشته نگر بود. جامعه مورد مطالعه شامل کليه نوزادان فوت شده بستري در بخش مراقبت هاي ويژه نوزادان بيمارستان فاطميه در سال 1394 بودند. با مراجعه به بايگاني بيمارستان، اطلاعات مورد نياز از پرونده هاي مرتبط با نوزادان فوت شده استخراج شد و با نرم افزار SPSS نسخه 19 مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفت.
يافته ها: در مطالعه حاضر تعداد کل نوزادان بستري شده در بخش NICU تعداد 1080 نفر بوده و تعداد 200 نفر از نوزادان فوت شده بودند که 48% (96 نفر) دختر و 52% (104 نفر) پسر بودند. بيشترين فراواني مرگ و مير نوزادان در سن بارداري 28-32 هفته 63% (126 مورد)، با نوع زايمان سزارين %74.5 (149 مورد) بود از بين 200 نوزاد، 3.5% (7 مورد) ناهنجاري و 4% (8 مورد) عوامل خطر بارداري در مادر گزارش شد. شايع ترين علت مرگ، سندروم ديسترس تنفسي 74.5% (149 مورد) بود و 44 مورد حاصل چند قلويي بودند، بطوريکه 61.4% (27 مورد) از قل دوتايي و 38.6% (17 مورد) از قل سه تايي بودند.
نتيجه گيري: با توجه به فراواني بالاي مرگ نوزادان نارس در سن کمتر از 37 هفته، بايد توجه بيشتري در جهت پيشگيري از زايمان زودرس و همچنين پيشگيري از سندرم ديسترس تنفسي، آسفيکسي حول وحوش تولد در دستور کار قرار گيرد.