مدل سازي مطلوبيت زيستگاه آهوي ايراني (Gazella subgutturosa) در پارک ملي سرخه حصار تهران

زمينه و هدف: پارک ملي سرخه حصار يکي از زيستگاه هاي آهوي ايراني (Gazella subgutturosa) است.در حال حاضر در اين منطقه به دليل تخريب يا اشغال زيستگاه هاي اصلي آهو، محدوده پراکنش اين گونه محدود به مناطق خاصي شده است. ارزيابي و تهيه نقشه مطلوبيت زيستگاه و همچنين تعيين مهم ترين عواملي که منجر به جلب توجه گونه مي شود، براي حفاظت و مديريت اين گونه بسيار مهم است.
روش بررسي: در اين مطالعه مطلوبيت زيستگاه آهو در فصل پاييز با استفاده از روش حداکثر آنتروپي مورد بررسي و مدل سازي قرار گرفت. 33 نقطه حضور و 15 متغير زيستگاهي در مدل سازي با نرم افزار MaxEnt مورد استفاده قرار گرفتند. ميزان 949/. = AUC نشان دهنده قابليت بالاي مدل در تفکيک زيستگاه هاي مطلوب و نامطلوب از يکديکر بود.
يافته ها: نتايج نشان داد فاصله از آبشخور ها مهم ترين متغير تاثير گذار بر مطلوبيت زيستگاه آهو در پارک ملي سرخه حصار مي باشد و با افزايش فاصله از آبشخور ها، از مطلوبيت زيستگاه به شدت کاسته مي شود. بيش ترين احتمال حضور گونه در جهت شمال و در شيب هاي کمتر از 25 درجه مي باشد. همچنين نتايج نشان داد آهو بيش تر در مناطقي با تيپ هاي گياهي شامل درمنه و گون مشاهده مي شود.
بحث و نتيجه گيري: نقشه مطلوبيت زيستگاه نشان داد که %5.97 از مساحت منطقه مورد مطالعه (حدود 1,170 هکتار) به عنوان زيستگاه مطلوب براي آهو پيش بيني مي شود. با توجه به اهميت آبشخور ها و تيپ هاي گياهي مورد استفاده آهو، نظارت بر آبشخور ها و کنترل ورود دام هاي اهلي، از اقدامات مهمي است که در راستاي مديريت زيستگاه اين گونه بايد صورت گيرد.