مشخصه هاي ارتعاشي لوله هاي حامل سيال مجهز به جاذب ارتعاشي

ارتعاشات ناشي از سيال در لوله هاي حامل سيال مي تواند باعث خستگي و شکست در اين سيستم ها شود، از اين رو کنترل ارتعاشات ناخواسته و کاهش دامنه نوسانات در لوله هاي حامل سيال حائز اهميت مي باشد. بدين منظور، در تحقيق حاضر با ارائه جاذب ارتعاشي غير فعال براي لوله هاي حامل سيال، تاثير پارامترهاي جاذب بر مشخصه هاي ارتعاشي سيستم بررسي شده است. معادلات حاکم بر حرکت با استفاده مستقيم از قانون دوم نيوتن استخراج و با حل تحليلي معادلات بر مبناي سري هاي تواني، معادله مشخصه و شکل مودهاي ارتعاشي سيستم استخراج شده است. پس از صحه سنجي نتايج، تاثير پارامترهاي جاذب ارتعاشي و سرعت سيال بر مشخصه هاي ارتعاشي لوله حامل سيال بررسي شده است. نتايج نشان مي دهد که تاثير جاذب بر کاهش حداکثر دامنه نوسانات با افزايش جرم جاذب کمتر شده و در سرعت هاي مختلف سيال، با تعيين مقدار مناسب پارامترهاي جاذب، مي توان دامنه نوسانات سيستم را به صورت قابل ملاحظه اي کاهش داد. استفاده از جاذب ارتعاشي مناسب باعث مي شود تا در سرعت هاي سيال نزديک به سرعت بحراني سيال که دامنه نوسانات سيستم به بيشترين مقدار خود مي رسد، حداکثر دامنه نوسانات سيستم به ازاي جاذب واقع در موقعيت 0.07 از انتهاي لوله در حدود 98 درصد کاهش يابد. روش ارائه شده در تحقيق حاضر به سهولت مي تواند جهت طراحي جاذب ارتعاشي غير فعال براي لوله هاي حامل سيال با انواع مختلف شرايط مرزي مورد استفاده قرار گيرد.