بررسي تاثير نانو رس بر رفتار خاک هاي واگرا (مطالعه موردي: شهرستان ميناب در استان هرمزگان)

خاک هاي واگرا به محض تماس با آب به سرعت شسته مي شوند. بالا بودن درصد يون سديم از خصوصيات عمده اين خاک ها مي باشد. در اينگونه خاک ها ذرات رسي در مجاورت با آب، چسبندگي خود را از دست مي دهند. و در نتيجه ذرات کلوئيدي خاک به به سهولت از يکديگر دوره شده و با نيروني کمي که مي تواند ناشي از حرکت بسيار آرام آب باشد به حرکت در مي آيند. براي مقابله با اثرات منفي اين گونه از خاک سه راه کار عمده شامل اجتناب از ساخت و ساز بر روي آن، تعويض خاک واگراي موجود در محل و استفاده از افزودني هاي مختلف جهت اصلاح و تثبيت مورد توجه بوده است. در اکثر مواقع استفاده از دو گزينه اول امکان پذير نبوده و مقرون به صرفه نيست اما استفاده از افزودني هاي مختف تاکنون مشکل بسياري از پروژه ها را که بر روي اين گونه از خاک ساخته شده اند مرتفع نموده است. در اين تحقيق تاثير نانورس بر خاک واگراي موجود در تصفيه خانه فاضلاب شهر ميناب با استفاده از آزمايش هاي ويژه تعيين واگرايي مورد بررسي قرار گرفته است. بررسي نتايج بدست آمده هر چه ميزان نانورس مصرفي افزايش پيدا ميکند خاک به سمت واگرايي بيشتر ميل مي کند.