تعيين نواحي پايداري براي ارتعاشات سنگ و قطعه کار در عمليات سنگ زني پلانج با استفاده از مدل سه بعدي قطعه کار

پديده لرزه يک نوع ارتعاش خودتحريک ناپايدار است که در اغلب فرآيندهاي ماشينکاري از جمله عمليات سنگ زني رخ مي دهد. در اين مقاله، يک مدل سه بعدي غيرخطي از ارتعاشات لرزه در فرآيند سنگ زني ارائه شده است. قطعه کار به صورت يک محور پيوسته در حال دوران با ارتعاشات عرضي و سنگ ساينده، به عنوان يک سيستم يک درجه آزادي جرم- فنر- دمپر مدل شده اند. معادلات حرکت با استفاده از روش پي باکينگهام، بي بعد سازي شده اند. در ادامه با استفاده از روش مودهاي فرضي، معادلات ديفرانسيل با مشتقات جزئي مربوط به قطعه کار، به صورت معادلات ديفرانسيل معمولي درآمده، سپس مجموعه معادلات قطعه کار و سنگ ساينده با استفاده از روش مقياس هاي چندگانه به صورت تحليلي حل شده اند. نواحي پايداري براي قطعه کار و سنگ ساينده براي سرعت هاي مختلف قطعه کار و مکان هاي مختلف سنگ در طول قطعه کار رسم شده، تاثير پارامترهاي مختلف همچون، سرعت دوراني سنگ و شعاع قطعه کار بررسي شده است. نتايج به دست آمده نشان مي دهد که ارتعاشات در قطعه کار و سنگ، کاملا متفاوت از يکديگر هستند. زماني که سنگ زني در وسط قطعه کار رخ مي دهد، امکان بروز پديده لرزه در قطعه کار بيشتر است؛ در حالي که مکان سنگ ساينده تاثيري بر ارتعاشات سنگ ندارد.