بررسي تاثير مداخله آموزشي بر اساس الگوي اعتقاد بهداشتي بر رفتارهاي پيشگيري کننده از خشونت خانگي در دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر تهران

مقدمه: اين مطالعه با هدف تعيين تاثير مداخله آموزشي بر اساس الگوي اعتقاد بهداشتي بر رفتارهاي پيشگيري کننده از خشونت خانگي بين دختران دانش آموز دوره دوم متوسطه شهر تهران انجام شده است.
مواد و روش ها: 242 دانش آموز دختر شهر تهران به صورت تصادفي به دو گروه مداخله و کنترل تقسيم شدند. ابزار گردآوري داده ها پرسشنامه شامل اطلاعات دموگرافيک و سازه هاي مدل اعتقاد بهداشتي است. قبل از مداخله آموزشي، پيش آزمون انجام شده و سپس بر اساس نتايج حاصله يک برنامه آموزشي در زمينه خشونت خانگي براي گروه مداخله اجرا گرديد. 3 ماه بعد از مداخله همان پرسشنامه مجددا به افراد مورد مطالعه داده شد تا تکميل نمايند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون هاي آماري کاي- اسکوئر، ويلکاکسون و من ويتني تجزيه و تحليل گرديد. نتايج: نمرات آگاهي (p=0.324)، نگرش (P>0.05) و عملکرد (p=0.758) در دو گروه مداخله و کنترل قبل از آموزش تفاوت معني داري نداشت اما بعد از آموزش نمرات آگاهي و در ابعاد الگوي اعتقاد بهداشتي نمرات حساسيت درک شده، شدت درک شده، منافع درک شده، موانع درک شده و عملکرد در دانش آموزان بين دو گروه مداخله و کنترل اختلاف معني داري مشاهده شد (P<0.001) ولي در بعد راهنما براي عمل (p=0.837) و خودکارآمدي (p=0.262) اين اختلاف از نظر آماري معنادار نبود.
نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه بيانگر تاثير آموزش از طريق مدل اعتقاد بهداشتي بر افزايش آگاهي، ادراکات (نگرش) و عملکرد دانش آموزان در مورد رفتارهاي پيشگيري کننده از خشونت خانگي مي باشد.