بررسي ساختار اکولوژيکي (فراواني، غنا، يکنواختي، غالبيت، تشابه و تنوع) پرندگان استان گلستان در بازه زماني پنج ساله (1390-1394)

پرندگان تنها موجوداتي هستند که به سبب قدرت پرواز داراي دامنه پراکنش وسيع بوده و تغييرات ساختاري در ترکيب، تنوع و تراکم اکولوژيک آن ها مي تواند بيانگر تغييرات محيط زيست باشد. اين مطالعه با هدف شناسايي گونه ها، شاخص هاي تنوع زيستي و ساير مقادير شاخص هاي اکولوژيک در يک بازه زماني 5 ساله (94-90) از 22 سايت نمونه برداري، براي اولين بار در استان گلستان انجام شده است. در مجموع 123 گونه از 27 خانواده پرنده شناسايي شد که 6 گونه آن در ليست قرمز اتحاديه جهاني حفاظت از طبيعت قرار دارند. از نظر تعداد افراد گونه ها، به ترتيب چنگر معمولي، اردک سرسبز و فلامينگوي بزرگ بيشترين تعداد را داشتند. خانواده Anatidae بيشترين تعداد افراد را در پرندگان شامل شدند. شاخص هاي اکولوژيک نشان دادند بيشترين تنوع و يکنواختي گونه ها در سال 1391 بوده و طي سال هاي اخير، نه تنها تعداد افراد گونه ها کاهش چشمگيري داشته، بلکه تمام شاخص هاي تنوع کاهش يافته است و اين درحالي است که شاخص غالبيت به طور معني داري افزايش دارد. نتايج اين مطالعه هشداري براي علاقه مندان و دوستداران حفاظت محيط زيست و همچنين کارشناسان و مديران اين حوزه است و ضرورت حفاظت از اين مناطق را بيش از پيش آشکار مي کند.