اعتياد و پيامدهاي روان شناختي، رابطه اضطراب و شاخص ولع مصرف القائي در افراد تحت درمان با نگهدارنده متادون دارا و فاقد نشانگان اضطراب، يک مطالعه مقطعي

مقدمه: مصرف مزمن مواد تاثيري شگرف بر ساختار شناخت و شخصيت ايفا مي نمايد. تغييراتي که به مرور زمان امکاان پرهياز از مصرف را دشوار مي سازد. پژوهش حاضر با هدف بررسي ارتباط اضطراب و شاخص ولع مصرف انجام شد.
روش بررسي: بدين منظور در طرحي همبستگي در قالب طرح هاي توصيفي، از جامعه مردان مراجعه کننده به سه کلينيک درماان متادون در شهر تهران در خلال ماه هاي ارديبهشت تا آذر 1393، هشتاد آزمودني که بالاترين و پائين ترين نمرات را با توجه به نقطه برش مفروض در آزمون اضطراب بک کسب نمودند انتخاب و جهت مقايسه در قالب دو گروه تخصيص يافتند. جهت احراز اطمينان از فرايند پرهيز از مصرف از شرکت کنندگان دو بار در هفته به صورت تصادفي تست ادرار به عمل آمد و نمونه ها به کمک نوار تست سريع مرفين ادراري بر اساس ايمونوکروماتوگرافي با آستانه 300 نانوگرام در ميلي ليتر تحليل شدند. پرسشنامه هاي اضطراب بک و ولع مصرف توسط آنان تکميل شد. داده هاي جمع آوري شده به کمک آزمون هاي تي مستقم، کاي اسکوئر و همبستگي پيرسون تحليل شدند. همچنين داده هاي کيفي حاصل از ارزيابي هاي دموگرافيک کدگذاري و به کمک ابزار تحليل داده هاي کيفي Atlas.ti-5.2 مورد تحليل قرار گرفتند.
يافته ها: نتايج نشان داد که گروه مضطراب ميزان بالاتري از نشانگان ولع مصرف را نسبت به گروه مقابل به خود اختصاص داده اند. ميانگين و انحراف استاندارد (با فاصله اطمينان 0.95) متغير ولع مصرف در گروه مضطرب 12.93 (±3.27) و در گروه غير مضطرب 9.73 (±2.24) مي باشد (p<0.01). همچنين بين شاخص اضطراب و ولع مصرف ارتباط مثبت معناداري مشاهده شد (r=0.41، p=0.01).
نتيجه گيري: اضطراب مي تواند در قالب فاکتور ميانجي در فرايند عود مصرف عمل نمايد، از اين رو شايسته توجه باليني مي باشد. يافته هاي اين پژوهش ضمن داشتن جنبه هاي کاربردي، مي تواند در طرح ريزي فرايندهاي درماني مکمل سودمند باشد.