اثرات همگرايي درآمدي و گسترش جريان هاي تجاري بر رشد اقتصادي ايران وعمده شرکاي تجاري از جمله کشورهاي OECD

با توجه به مطالعات انجام شده، رشد اقتصادي بر اساس مجموعه اي از ساز و کارها اتفاق مي افتد که در اين مجموعه، غير از نهاده هاي اوليه توليد، عوامل ديگري نيز دخيل هستند. مي توان تجارت را به عنوان موتور رشد اقتصاد و نقطه عزيمت براي آغاز فرآيند رشد و توسعه دانست. در اين تحقيق، اثرات متقابل همگرايي درآمدي و گسترش جريان هاي تجاري براي ايران و عمده شرکاي تجاري از جمله کشورهايOECD طي دوره زماني 1996- 2006مورد بررسي قرار گرفته است. همچنين اثر همگرايي درآمدي و جريانهاي تجاري روي رشد اقتصادي کشورهاي مذکور مورد مطالعه قرار گرفته است.
هدف از اين تحقيق بررسي اثرات متقابل جريان هاي تجاري دو جانبه و همگرايي درآمدي و بررسي عوامل موثر بر آن ها است. بر اساس مطالعات سدربم و تيل (2003) يک معادله رگرسيوني براي ارزيابي اثرات همگرايي درآمدي و گسترش جريان هاي تجاري دو طرفه بر رشد اقتصادي کشورهاي منتخب اختصاص داده شده است. برآورد الگو براي ايران و عمده شرکاي تجاري از جمله کشورهاي OECD طي دوره زماني مذکور با استفاده از داده هاي پانل انجام شده است.
نتايج بدست آمده از برآورد الگو، حاکي از اثر مثبت و معني دار جريان هاي تجاري و همگرايي درآمدي بر يکديگر است. به اين ترتيب وجود يک رابطه ي مکملي بين اين دو متغير مشاهده گرديد. همچنين نتايج نشان مي دهد اثر جريان هاي تجاري، نيروي کار و سرمايه فيزيکي بر رشد اقتصادي مثبت مي باشد، اما همگرايي درآمدي بر روي رشد اقتصادي چندان اثر بخش نيست.