تاثير وجه نقد مازاد بر اثرگذاري محافظه کاري حسابداري بر پرداخت سود سهام

به علت وجود تضاد نمايندگي در شرکت ها، سهامداران خواهان پرداخت سود سهام هستند و مديريت را وادار به توزيع بيشتر سود سهام مي کنند. پرداخت بيشتر سود سهام منافع اعتباردهندگان را به خطر مي اندازد. بنابراين، سعي مي شود با به کارگيري محافظه کاري در گزارشگري مالي هم منافع سهامداران در مقابل مديران و هم منافع اعتباردهندگان در مقابل توزيع سود سهام تامين شود، از طرفي وجود يکسري عوامل در شرکت ها از جمله وجود وجه نقد مازاد، موجب افزايش تضاد نمايندگي در شرکت مي شود. بر همين اساس هدف پژوهش حاضر بررسي تاثير وجه نقد مازاد بر اثرگذاري محافظه کاري بر پرداخت سود سهام است. نمونه پژوهش شامل 88 شرکت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران براي سال هاي 1387 تا 1391 است. براي آزمون فرضيه هاي پژوهش از مدل رگرسيون توبيت به روش داده هاي ترکيبي استفاده شده است. نتايج پژوهش نشان مي دهد که محافظه کاري بر پرداخت سود سهام در شرکت هاي با وجه نقد مازاد در سطح بالا تاثير منفي و معني داري دارد. اما در شرکت هاي با وجه نقد مازاد در سطح پايين، محافظه کاري تاثير معني داري بر پرداخت سود سهام ندارد، همچنين وجه نقد مازاد در سطح بالا، بر ميزان اثرگذاري محافظه کاري بر پرداخت سود سهام تاثير معني داري دارد.