مطالعه تاثير اندازه فيزيکي کلينوپتيلوليت بر بافت شناسي کبد، خصوصيات لاشه و ميزان فعاليت آنزيم هاي خون جوجه هاي گوشتي تغذيه شده با جيره هاي آلوده شده با آفلاتوکسين

به منظور بررسي اثرات تيمارهاي مختلف بر عملکرد جوجه هاي گوشتي تغذيه شده با جيره هاي آلوده به آفلاتوکسين، تعداد 512 قطعه جوجه خروس گوشتي به طور تصادفي به 8 گروه آزمايشي با 64 قطعه جوجه تقسيم شد. جوجه ها از سن 7 الي 42 روزگي پرورش داده شد. تيمارها شامل جيره غيرآلوده به آفلاتوکسين، جيره آلوده و بدون کلينوپتيلوليت و جيره هاي آلوده مکمل شده با کلينوپتيلوليت بود. در دوره رشد و کل دوره پرورش، جوجه هاي تغذيه شده با جيره هاي غيرآلوده به آفلاتوکسين بيشترين نسبت راندمان پروتئين و انرژي را نشان داد و کمترين نسبت راندمان پروتئين و انرژي در پرندگان تغذيه شده با جيره هاي آلوده به آفلاتوکسين و بدون زئوليت بود. استفاده از کلينوپتيلوليت به مقدار 3 درصد با اندازه ذرات 1 تا 2 ميلي متر در جيره هاي آلوده به آفلاتوکسين، در مقايسه با جيره آلوده به آفلاتوکسين و بدون زئوليت، سبب بهبود نسبت راندمان پروتئين و انرژي شد (p<0.05). آلودگي خوراک به آفلاتوکسين سبب افزايش درصد وزن نسبي کبد شد (p<0.05). بيشترين ميزان فعاليت آنزيم هاي آسپارتات ترانس آميناز و آلکالين فسفاتاز در خون جوجه هاي گوشتي تغذيه شده با جيره آلوده به آفلاتوکسين و کمترين ميزان فعاليت آسپارتات ترانس آميناز و آلکالين فسفاتاز در خون جوجه هاي گوشتي تغذيه شده با جيره غيرآلوده به آفلاتوکسين مشاهده شد. استفاده از کلينوپتيلوليت از افزايش ميزان فعاليت آلکالين فسفاتاز ايجاد شده در اثر آلودگي خوراک به آفلاتوکسين ممانعت کرد (p<0.05). به طور کلي مي توان نتيجه گيري کرد که مکمل سازي جيره آلوده به آفلاتوکسين با کلينوپتيلوليت، اثرات مثبتي بر نسبت راندمان انرژي و پروتئين و ميزان فعاليت آنزيم هاي خون جوجه هاي گوشتي دارد.