غيرفعال سازي ويروس Rhabdovirus carpio (ويروس ويرمي بهاره کپور) با استفاده از نانوذرات نقره در سلول هاي رده EPC

در ميان عوامل بيماري زاي آبزيان، نقش ويروس ها از همه بارزتر بوده، خسارات وارده به علت درمان ناپذيري، سرايت پذيري شديد و تشخيص دشوار مهم تر از ساير عوامل بيماري زا است. در اين مطالعه اثر ضدويروسي نانوذرات نقره بر ويروس Rhabdovirus carpio، عامل ويرمي بهاره کپور (SVCV)، از طريق مواجه سازي سلول هاي EPC آلوده به ويروس با نانوذرات نقره بررسي شد. در ابتدا سميت سلولي نانوذرات نقره بر روي تيره سلولي تعيين شد و از غلظت هاي پايين تر از غلظت نيمه سمي (0.5CC₅₀) براي مواجه سازي استفاده شد. مواجه سازي سلول هاي آلوده به ويروس با نانوذرات نقره به دو روش تلقيح همزمان و تلقيح با تاخير چهار ساعته انجام شد. سلول هاي تلقيح شده، به مدت شش روز، از نظر بروز آثار آسيب سلولي و تغييرات جمعيت سلول هاي زنده بررسي شدند. بر اساس نتايج، غلظت نيمه سمي نانوذرات نقره در سلول هاي  62 mg/L EPCتعيين شد. همچنين، ميزان تلفات سلولي در دو تيمار تلقيح همزمان و تاخيري به ترتيب %39 و %26 بود، در حالي که در اين مدت %100 سلول هاي شاهد آلوده با ويروس خالص تخريب شدند. بر اساس اين مطالعه، نانوذرات نقره در غلظت هاي با سميت کم از قابليت مناسبي در غيرفعال سازي ويروس ويرمي بهاره کپور برخوردار است و مي تواند به عنوان يک عامل ضدويروسي در مهار عفونت SVCV در آبزي پروري مدنظر قرار گيرد.