بررسي کارايي مصرف انرژي در گلخانه هاي توليد خيار استان تهران

با افزايش روزافزون جمعيت جهان و محدوديت در اراضي قابل کشت، افزايش عملکرد در واحد سطح ازطريق احداث گلخانه يکي از راه هاي اساسي تامين مواد غذايي بشر به شمار مي آيد. اما با توجه به آن که افزايش عملکرد بدون درنظرگرفتن مصرف انرژي بي معني است، بنابراين محدوديت انرژي از چالش هاي اساسي است که بشر براي رسيدن به اين هدف با آن مواجه است. با اين رويکرد و با توجه به مصرف زياد انرژي در توليدات گلخانه اي، در مطالعه حاضر ميزان مصرف انرژي و شاخص هاي انرژي در توليدات خيار گلخانه اي استان تهران محاسبه و سپس کارايي انرژي واحدهاي بررسي شده با روش تحليل فراگير داده ها (DEA) تجزيه و تحليل شده است. داده هاي لازم در مطالعه حاضر ازطريق مصاحبه حضوري و تکميل 160 پرسشنامه به روش نمونه گيري تصادفي ساده از گلخانه هاي توليد خيار استان تهران در سال 1391 جمع آوري شده است. نتايج مطالعه نشان داد که کارايي انرژي، بهره وري انرژي، انرژي خالص، و انرژي ويژه در واحدهاي تحت بررسي به ترتيب برابر با 0.52، 0.65 کيلوگرم بر مگاژول، 73180- مگاژول در هکتار، و 1.52 مگاژول بر کيلوگرم است. سهم انرژي هاي مستقيم، غيرمستقيم، تجديدپذير، و تجديدناپذير از کل انرژي مصرفي نيز به ترتيب برابر 86، 14، 4، و 96 درصد محاسبه شد. همچنين نتايج مطالعه حاکي از آن است که گلخانه هاي تحت بررسي کارايي لازم را نداشتند، به طوري که در اين واحدها افزايش در مصرف نهاده ها از افزايش در توليد پيشي گرفته است. بنابراين اين امر سرانجام سبب کاهش کارايي مصرف انرژي در واحدهاي مذکور شده است.