جايگاه سوريه در سياست خارجي و امنيتي جمهوري اسلامي ايران (2015-2011)

پس از انقلاب اسلامي ايران، دولت هاي ايران و سوريه علي رغم اينکه داراي نگرش هاي فکري و ايدئولوژي هاي متفاوتي بودند، به واسطه ي اتخاذ مواضع مشترک پيرامون برخي مسائل منطقه اي و بين المللي سطح روابط خود را در عرصه هاي سياسي و بين المللي روز به روز گسترش دادند. آمريکا و متحدان غربي و منطقه اي آن، محور ايران، سوريه و مقاومت اسلامي را بزرگ ترين تهديد در منطقه به حساب مي آورند.
بر اين اساس، اين پژوهش تلاش دارد تا با استفاده از روش توصيفي- تحليلي و از منظر رئاليسم تدافعي به اين پرسش اساسي پاسخ دهد که «با توجه به تحولات اخير سوريه، ايران در سياست خارجي خود در رابطه با اين کشور، چه رويکردي را در پيش گرفته است؟» که فرضيه ي اين پژوهش عبارت است از «با شکل گيري ترتيبات سياسي امنيتي جديد در منطقه ي غرب آسيا پس از حادثه ي يازده سپتامبر به ويژه حمله ي آمريکا به عراق، بحران سوريه و افزايش فشار به اين کشور از جانب آمريکا و متحدان غربي و عربي اش براي دور شدن از ايران، جايگاه سوريه در سياست خارجي و امنيتي جمهوري اسلامي ايران از اهميت زيادي برخوردار شده است.