بررسي ميزان خسارت جوندگان و پرندگان به ميوه گردو و عوامل موثر بر آن در استان کرمان

استان کرمان داراي بيشترين سطح زير کشت درختان گردو در ايران است. در تابستان 1393، در باغات گردوي استان کرمان، تعداد 422 نمونه گردوي خسارت ديده جمع آوري شد که از اين تعداد 248 مورد (%58.8) مربوط به خسارت جوندگان، 70 مورد (%16.6) مربوط به خسارت پرندگان و 104 مورد (%24.6) داراي ترکيبي از علايم خسارت جوندگان و پرندگان بودند. در تابستان 1394 از باغاتي که قبلا داراي مهره داران خسارت زا بودند، پنج باغ و 27 درخت به طور تصادفي انتخاب و در چهار تاريخ نمونه هاي خسارت ديده جمع آوري شد. ميزان خسارت در اين باغ ها بين %10.5 و %96.2 و ميانگين ميزان خسارت در کل باغ ها %34.5 بود. آناليز واريانس نشان از وجود اختلاف معني دار ميان باغ ها داشت (p<0.05). ميانگين ارتفاع و قطر درختان به ترتيب 9.2 متر و 35.2 سانتي متر و ميانگين ضخامت پوسته ميوه گردو 1.43 ميلي متر بود. ميانگين فاصله درختان از رودخانه يا نهر 41.9 متر، از منازل 421.7 متر و از جاده 449.0 متر بود. نتايج آزمون همبستگي ميزان خسارت با فاکتورهاي مورد بررسي نشان داد که درصد خسارت با ارتفاع درختان گردو، قطر تنه درختان، فاصله از منازل و جاده معني دار (p<0.05) اما کلفتي پوست ميوه گردو و فاصله از رودخانه با ميزان خسارت ارتباط معني داري نداشتند (p>0.05).