رابطه محيط کلاس، اهداف پيشرفت و تفکر تاملي با عملکرد رياضي دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه ميان ادراک از محيط کلاس، اهداف پيشرفت، تفکر تاملي با عملکرد دانش آموزان در درس رياضي بود. بدين منظور 500 نفر از دانش آموزان دختر دوره متوسطه در رشته هاي رياضي- فيزيک و علوم تجربي با روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شدند. ابزار اندازه گيري اين تحقيق شامل پرسش نامه اداراک از محيط کلاس فراسر و همکاران، پرسش نامه اهداف پيشرفت ميگلي و همکاران و پرسش نامه تفکر تاملي کمبر و همکاران بود. عملکرد تحصيلي دانش آموزان نيز از طريق نمره درس رياضي آن ها سنجيده شد. داده ها با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون گام به گام تحليل شد. نتايج ضرايب ماتريس همبستگي بين متغيرهاي پژوهش نشان داد که رابطه بين محيط کلاس، اهداف تسلطي، تفکر تاملي با عملکرد رياضي دانش آموزان مثبت و معنادار است و رابطه بين اهداف گرايش به عملکرد و اجتناب از عملکرد با عملکرد رياضي دانش آموزان منفي و معنادار است.متغيرهاي درگيري دانش آموزان، فهميدن، تفکر انتقادي، اهداف تسلطي و جهت گيري وظيفه با عملکرد رياضي رابطه داشت و در تعامل با هم 63 درصد از تغييرات عملکرد رياضي را تبيين مي کردند، که از ميان آنها متغير درگيري دانش آموزان بالاترين قدرت پيش بيني کنندگي را دارد. اما اهداف گرايش به عملکرد، اجتناب از عملکرد، وابستگي دانش آموزان، تامل و عمل عادي قادر به پيش بيني عملکرد رياضي نبودند. بنابراين محيط هاي آموزشي بايد به گونه اي باشد که درگيري دانش آموزان را در درس رياضي به حداکثر برسانند.