تاثير تمرينات تناوبي با شدت بالا بر مقادير رزيستين پلاسمايي در دانشجويان پسر غيرورزشکار (يک مطالعه آزمايشي)

زمينه و هدف: بافت چربي به عنوان منبع ذخيره انرژي، يک ارگان درون ريز مهم شناخته شده است که هورمون هاي زيادي از جمله، رزيستين را ترشح مي کند. رزيستين نقش مهمي در تنظيم هموستاز انرژي و متابوليسم ايفا مي کند. تاثير تمرينات تناوبي با شدت بالا بر غلظت رزيستين افراد به روشني مشخص نيست. پژوهش حاضر با هدف تاثير 10 هفته تمرين تناوبي با شدت بالا (HIIT) بر مقادير رزيستين پلاسمايي دانشجويان پسر غيرورزشکار انجام شد.
روش بررسي: در اين پژوهش نيمه تجربي، 26 نفر از دانشجويان پسر غيرورزشکار به طور تصادفي ساده انتخاب و به دو گروه تجربي و کنترل تقسيم شدند. گروه تجربي در يک برنامه تمريني 10 هفته اي (هر هفته 3 جلسه)، طبق برنامه تمريني با شدت 100-85% HRmax و به صورت تناوبي به تمرين پرداختند. خونگيري پس از 14 ساعت ناشتايي در مراحل مختلف با شرايط مشابه، انجام و مقادير رزيستين پلاسمايي با استفاده از کيت رزيستين (شرکت BOSTER آمريکا) اندازه گيري شد. داده ها با استفاده از آزمون تي مستقل و وابسته در سطح معني داري a<0.05 تجزيه و تحليل شدند.
يافته ها: در اين مطالعه، 10 هفته تمرين تناوبي با شدت بالا (HIIT)، باعث کاهش معني دار مقادير رزيستين پلاسمايي در گروه تجربي نسبت به گروه کنترل شد (p£0.05).
نتيجه گيري: با توجه به نتايج به دست آمده مي توان گفت تمرين تناوبي با شدت بالا، به عنوان شيوه تمريني جديد و موثر با کاهش معني دار رزيستين، تاثيري پيشگيرانه بر بيماري هاي قلبي - عروقي دارد.