تاثير غلظت هاي مختلف جلبک رشته اي .Oscillatoria spp بر فاکتورهاي رشد و توليدمثل روتيفر آب شور Brachionus plicatilis

مقدمه: در سال هاي اخير، استفاده از روتيفرها به عنوان غذاي زنده براي پرورش لارو ماهيان و سخت پوستان، اهميت پيدا کرده است. روتيفرها با دارابودن ويژگي هايي از جمله اندازه مناسب، ارزش غذايي و شناي آرام داراي قابليت زيادي در پرورش مراحل اوليه لارو آبزيان مختلف هستند. رشد و تراکم به عنوان فاکتورهاي مهم در توليد روتيفرها محسوب مي شوند.
مواد و روش ها: در مطالعه حاضر در شرايط آزمايشگاهي اثر 3 غلظت مختلف (1.5´10⁶، 10⁶´ 3 و 10⁶ ´ 4.5 سلول در ميلي ليتر) جلبک رشته اي Oscillatoria spp. بر رشد و توليدمثل روتيفر آب شور Brachionus plicatilis بررسي شد. کشت روتيفرها در شرايط استاندارد و در ظروف پلاستيکي 500 ميلي ليتري با تراکم اوليه 30 عدد در ميلي ليتر انجام شد.
نتايج: در انتهاي پنجمين روز از دوره پرورش بيشترين تراکم (453.66±6.33 فرد در ميلي ليتر) (ميانگين± انحراف معيار) در غلظت غذايي 4.5´10⁶ سلول در ميلي ليتر به دست آمد که به طور معني داري (P<0.05) نسبت به دو تيمار ديگر بيشتر بود. نرخ رشد ويژه در غلظت هاي 10⁶ ´3 و 4.5´10⁶ سلول در ميلي ليتر به طور معني داري بيشتر از تيمار 1.5´10⁶ سلول در ميلي ليتر بود (P<0.05) اما بين دو تيمار 10⁶ ´3 و 4.5´10⁶ سلول در ميلي ليتر تفاوت معني داري مشاهده نشد (P<0.05). بيشترين تعداد تخم (113±4.72) و ماده هاي تخم دار (102±.03) در تيمار 4.5±10⁶ سلول در ميلي ليتر و در روز چهارم مشاهده شد. بيشترين نرخ تخم در روزهاي دوم و سوم در تيمار متوسط با تراکم 3´10⁶ سلول در ميلي ليتر مشاهده شد (P<0.05).
بحث و نتيجه گيري: مطالعه حاضر نشان داد که جلبک رشته اي اسيلاتوريا قابليت استفاده در غلظت هاي مختلف در پرورش روتيفر آب شور را دارد و با تغيير غلظت هاي مختلف مي توان روتيفرهايي با تراکم متفاوتي توليد کرد.