به کارگيري 3 روش متفاوت استخراج DNA براي آناليز بقاياي ژنومي DNA در روغن خام و تصفيه شده سويا

زمينه مطالعه: روغن سويا يکي از پرمصرف ترين روغن هاي گياهي در جهان است. اين روزها، استفاده از دانه هاي سويا اصلاح ژنتيکي شده براي توليد روغن سويا به طور مداوم در حال افزايش مي باشد. روش مناسب براي تشخيص گياهان اصلاح ژنتيکي شده در روغن و غذا با ميزان بالا فرآوري، روشي است که بر پايه آناليز بقاياي ژنتيکي موجود در غذا باشد. کارايي و تکثير موفق DNA استخراج شده، شديدا به روش مورد استفاده براي استخراج DNA از روغن وابسته است.
هدف: به کار بردن 3 روش مختلف استخراج DNA براي بررسي بقاياي ژنتيکي موجود در روغن به منظور دستيابي به DNA با خلوص بالا مي باشد.
روش کار: روش هاي استخراج بر اساس اتصال اختصاصي DNA به غشا هاي سيليکايي (ستون) و رزين طراحي شده اند. آناليز DNA استخراج شده با روش PCR و با استفاده از جفت پرايمرطراحي شده از ژن 18S rRNA و 5/8S rRNA و پرايمر اختصاصي مشتق شده از ژن لکتين گياه سويا انجام شد.
نتايج: در اين مطالعه، با استفاده از روش 1، DNA قابل تکثير از نمونه هاي روغن سويا استخراج نشد. در روش 2، روغن ابتدا با PBS مخلوط و سپس با استفاده از ايزوپروپانول رسوب داده شد، در اين روش نيز تکثير مشاهده نشد اما ميزان OD260 کاهش يافت. در روش 1 و DNA 2 استخراج شده جهت تکثير به ميزان کافي خالص نبود. براي حذف موثرتر آلودگي، روش 3 که ترکيبي از روش 2 به همراه کلرفرم بود، استفاده گرديد که DNA استخراج شده از تمامي نمونه ها با موفقيت تکثير شدند.
نتيجه گيري نهايي: اعتقاد ما بر اين است اگر چه يکي از مشکلات استخراج DNA در ماده غذايي کمي ميزان DNA موجود در روغن مي باشد اما در واقع مهمترين نقش را در موفقيت تکثير DNA استخراج شده از روغن، خلوص آن دارد. روش 3 مي تواند به عنوان روش مناسبي براي جدا سازي DNA خالص از روغن سويا مورد استفاده قرار گيرد.