توليد سلولهاي دندريتيك از سلولهاي تك هسته اي خون محيطي افراد سالم داوطلب و بيماران مبتلا به سرطان پستان

هدف: از آنجاييكه سلولهاي دندريتيك Dendritic Calls(DCs) قادر به القا پاسخ ايمني بر عليه تومور مي باشند، امروزه علاقه فزاينده اي به بكارگيري اين سلولها در زمينه هاي مختلف تحقيقاتي و باليني وجود دارد. در مطالعه حاضر سلولهاي دندريتيك از منوسيتهاي خون محيطي افراد سالم و بيماراي مبتلا به سرطان پستان توليد و ويژگيهاي آنها به منظور استفاده در امر تحقيقات و ايمونوتراپي تومور مورد بررسي قرار گرفت.
مواد و روشها: بخشي از سلولهاي تك هسته اي خون محيطيPeripheral Blood Mononuclear Cells (PBMC) كه به پلاستيك مي چسبند در حضور Granulocyte - Monocyte colony Stimulating Factor (GM-CSF) و Interleukin-4 (IL-4) به مدت 5 روز كشت داده شدند و سپس به مدت 2 روز نيز با Tumor Necrosis Fctor-α (TNF-α) مجاور شدند تا بالغ گردند. محيط كشت به كاررفته RPMI1640 حاوي 10% Fetar Bovine Serum (FBS) يا سرم AB انساني بود. بررسي مورفولوژيك سلولهاي دندريتيك توليد شده، بوسيله ميكروسكوپ نوري و تعيين فنوتيپ آنها با استفاده از فلوسيتومتري صورت گرفت. توانايي آنها در تحريك واكنش مختلط  لكوسيتي Mixrd leukocytion Reaction (MLR) آلوژن و اتولوگ نيز از روي ميزان جذب تيميدين نشاندار مشخص گرديد.
يافته ها: پنج روز بعد از كشت سلولهاي تك هسته اي خون محيطي كه به پلاستيك چسبيده بودند (غالبا منوسيتها) در حضور GM–CSF و IL-4 اين سلولها به صورت مجموعه هاي سلولي و يا سلولهاي منفردي كه چسبندگي بسيار ضعيفي داشتند، درآمدند. اين سلولها از نظر ظاهري، پرزدار و كاملا شبيه به سلولهاي دندريتيك بودند. بررسي نشانه هاي سطحي آنها نشان داد كه اين سلولها بزرگ، همگون بوده و مولكولهاي CD11c, CD1a و HLA-DR را به ميزان زياد و مولكول CD14 را به ميزان كم بيان مي كنند. افزودن TNF-a به عنوان عامل القا بلوغ پس از 2روز باعث افزايش اندازه سلولها تعداد زوائد آنها و افزايش بيان CD83 و HLA-DR گرديد. سلولهاي دندريتيك توليد شده از نظر عملكرد نيز قادر به تحريك واكنش مختلط لوكوسيت(MLR)  آلوژن و اتولوگ بودند و ميانگين انديكس تحريكيStimulation Index (SI)  آنها در اين دو واكنش به ترتيب 20 و 8 بود.
نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد كه مي توان سلولهاي دندريتيك مشتق از منوسيت را به تعداد زياد در شرايط آزمايشگاهي توليد نموده، بعد از مجاورت با آنتي ژنهاي توموري به عنوان ياور طبيعي در امر تحقيقات و ايمونوتراپي تومور به كار گرفت.