بررسي رابطه بين مالکيت مديريتي، اهرم مالي و سياست تقسيم سود شرکت هاي دارويي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از معادلات هم زمان

مقدمه: مطابق با نظريه نمايندگي افزايش مالکيت مديريتي به همسويي تصميم هاي مديريت با منافع سهامداران کمک مي کند و رفتارهاي فرصت طلبانه مديران را محدود مي کند اما رفتارهاي مديران ممکن است به ميزان سود تقسيمي و اهرم مالي نيز بستگي داشته باشد. از اين رو، مطالعه حاضر، بر آن است تا رابطه بين مالکيت مديريتي، اهرم مالي و سياست تقسيم سود را براي شرکت هاي دارويي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از روش معادلات هم زمان مورد بررسي قرار دهد.
روش پژوهش: پژوهش حاضر، کاربردي با رويکرد پس رويدادي و طرح آن از نوع شبه تجربي است. براي دستيابي به هدف هاي پژوهش، تعداد 20 شرکت دارويي به روش شبه تجربي در بازه زماني 1391-1383 انتخاب شد. در اين پژوهش از روش معادلات هم زمان حداقل مربعات سه مرحله اي، داده هاي ترکيبي و نرم افزار Eviews نسخه 7 براي آزمون فرضيه هاي پژوهش استفاده شده است.
يافته ها: بين اهرم مالي و مالکيت مديريتي شرکت ها و هم چنين، بين سياست تقسيم سود و مالکيت مديريتي شرکت ها و نيز، بين سياست تقسيم سود و اهرم مالي شرکت ها رابطه متقابل منفي وجود دارد.
نتيجه گيري: نتايج پژوهش نشان مي دهد که بين مالکيت مديريتي، اهرم مالي و سياست تقسيم سود شرکت ها رابطه متقابل منفي و معنادار وجود دارد. بنابراين، کاهش (افزايش) هر يک از آن ها افزايش (کاهش) دو متغير ديگر را به دنبال خواهد داشت. هم چنين، مالکيت مديريتي و سياست تقسيم سود شرکت ها روش هاي جايگزين براي کاهش هزينه هاي جريان هاي نقد آزاد محسوب مي شود و نتايج پژوهش حاضر با نظريه نمايندگي سازگار است.