الکتروريسي الياف نانومتخلخل سلولوز استات در جو مرطوب

الكتروريسي به عنوان فني ساده و ارزان، براي توليد نانوالياف متخلخل سلولوز استات به كار گرفته شد. توليد الياف ظريف در مقياس زيرميكرون و نانومتر به دليل افزايش سطح ويژه ماده كاربرد گسترده اي يافته است و با ايجاد تخلخل در الياف، سطح ويژه آن افزايش شايان توجهي مي يابد. در اين پژوهش، الياف متخلخل سلولوز استات از الكتروريسي محلول پليمر در مخلوط استون-آب توليد شد. مقدار تخلخل در الياف الكتروريسي شده با تنظيم شرايط دما و رطوبت اتاقك الكتروريسي كنترل شد. شكل شناسي نمونه ها با ميكروسكوپي الكتروني پويشي ارزيابي و تخلخل آنها به روش چگالي سنجي معين شد. نتايج نشان داد، شكل شناسي و تخلخل الياف سلولوز استات به غلظت محلول پليمري و رطوبت نسبي در فرايند الكتروريسي وابسته است. براساس نتايج ميكروسكوپي الكتروني پويشي، قابليت الكتروريسي الياف سلولوز استات در غلظت %12 تا %18 وزني و در رطوبت نسبي %40 تا %80 تاييد و مشخص شد، بيشترين مقدار تخلخل در رطوبت نسبي %80 و غلظت %15 وزني به دست آمد. افزون براين مشاهده شد، افزايش رطوبت نسبي و غلظت پليمر در محلول سبب افزايش متوسط قطر الياف مي شود. در اثر افزايش غلظت محلول پليمري احتمال وقوع جدايي فاز كاهش و با افزايش رطوبت نسبي اين احتمال افزايش يافت. اما، برآيند آنها به گونه اي است كه پوسته الياف در ابتداي شكل گيري جت ريسندگي جامد مي شود. بنابراين افزون بر افزايش احتمال جدايي فاز و ايجاد بزرگ حفره ها در درون جت، نازك ترشدن جت ريسندگي در حد فاصل نازل تا جمع كننده نيز به كندي انجام مي شود. به طوركلي توليد الياف متخلخل از سلولوز استات به عنوان پليمري زيست تخريب پذير مي تواند به عنوان روشي اميدبخش براي ساخت داربست هاي پزشكي مورد توجه قرار گيرد.