کنودونت هاي پرمين پسين ترياس پيشين برش زال در شمال باختر ايران

در اين پژوهش، رديف هاي سنگ آهکي، شيلي و مارني خاکستري، سبز، قرمز و کرم رنگ سازندهاي جلفا، علي باشي و ابتداي سازند اليکا در برش زال، شمال باختر ايران، به ضخامت مجموع 67.20 متر از ديدگاه زيست چينه نگاري بر اساس کنودونت ها بررسي شده اند. اين مطالعه به شناسايي 27 گونه و 4 زيرگونه متعلق به 5 جنس از کنودونت ها انجاميده ضمن اين که يک زيرگونه پيشنهادي جديد به نام Clarkina leveni zalensis n. sub sp. نيز تشريح گرديده است. همچنين تعداد 18 بيوزون کنودونتي مختلف که مويد سن ووچياپينگين تا گريسباخين پيشين هستند، در اين برش شناسايي شده اند.
از اين ميان تعداد 5 بيوزون متعلق به زمان ووچياپينگين، 10 بيوزون متعلق به زمان چانگزينگين و 3 بيوزون هم متعلق به زمان گريسباخين هستند، ضمن اين که همچون ديگر برش هاي چينه شناسي منطقه کوه هاي علي باشي، افق انقراض انتهاي پرمين در سطح بالايي آخرين لايه سنگ آهک هاي حاوي Paratirolites قرار گرفته است. بر اين اساس، مرز ووچياپينگين چانگزينگين در گذر سازند جلفا به سازند علي باشي قرار گرفته و گذر پرمين ترياس (چانگزينگين گريسباخين) در فاصله +0.9 متري از سطح بالايي افق انقراض و درون سنگ آهک هاي خاکستري رنگ ابتدايي سازند اليکا جاي دارد. برخلاف برخي نوشته هاي اخير و با توجه به حضور دو بيوزون کنودونتي Clarkina meishanensis – Hindeodus praeparvus As. Zone و Merrillina ultima – Stepanovites ?mostleri As. Zone در عضو کاملا دريايي ارس و بخش هاي کربناته ابتداي سازند اليکا و نيز حضور بازوپايان کوچک اورتوتتيد، شکم پايان بلروفونتيد کوچک و نيز حضور فراوان استراکودهاي Bairdiidae در اين عضو شيلي و همچنين مطالعات ژئوشيميايي و ايزوتوپي متعدد پيشين، مرز سازندهاي علي باشي و اليکا کاملا پيوسته است.