بررسي ارتباط خشم حالت با تيپ شخصيتي و هيجان در دانشجويان دانشگاه علوم پزشکي کردستان

زمينه و هدف: خشم هيجاني است که آثار مختلفي در زندگي انسان دارد. اين هيجان براي بقاي انسان و تسهيل پاسخ هاي سازش يافته، بويژه پاسخ هاي ستيز يا گريز به هنگام مواجهه با خطر سودمند است. خشم تاثير بالايي بر سلامت روان مي گذارد و بخش مهمي از ساختار شخصيتي انسان است. هدف پژوهش حاضر تعيين ارتباط تيپ شخصيتي و هيجان با خشم حالت دانشجويان مي باشد.
روش بررسي: مطالعه به صورت توصيفي- تحليلي انجام شد و تعداد 410 نفر (207 پسر و 203 دختر) از دانشجويان دانشگاه علوم پزشکي کردستان به عنوان جامعه آماري پژوهش انتخاب شدند. روش نمونه گيري، چند مرحله اي تصادفي طبقه اي و ابزار گردآوردي اطلاعات پرسشنامه خشم صفت- حالت و تيپ شخصيتي آيزنک مي-باشد. داده ها ازطريق نرم افزار آماري Spss18 و نرم افزار R تجزيه و تحليل گرديد.
يافته ها: طبق نتايج ميانگين خشم حالت 6.78±2.73 و بالاترين ميانگين خرده مقياس خشم حالت متعلق به احساس خشم با ميانگين 7.19±3.03 مي باشد. بين خشم حالت با جنسيت و هيجان ارتباط معناداري مشاهده شد (P<0.01). درهر دو جنس همبستگي بين خرده مقياس هاي خشم حالت (احساس خشم، خشم کلام و فيزيکي) مشاهده شد و اين همبستگي بين خشم کلامي و فيزيکي قوي تر مي باشد (P<0.01). هيجان، اختلالات رواني خفيف و شديد(نوروز و سايکوز) تاثير بالايي بر خشم حالت دارند (P<0.001).
نتيجه گيري: با توجه به افزايش خشم حالت در جامعه که ارتباط مستقيمي با بروز خشم دارد، نياز است که برنامه هاي مديريت خشم در اولويت قرار گيرند. عوامل موثر بر خشم نيز بسيار حائز اهميت مي باشند و اختلالات رواني نيز يکي از عوامل تاثيرگذار بر اين قضيه مي باشند. اختلالات روان نيز بايد مورد توجه مسوولان و اساتيد و مشاوران قرار گيرد.