عوامل پيش گويي كننده مشكلات خواب كودكان سن مدرسه مبتلا به اختلال نقص توجه و بيش فعالي

مقدمه: اختلال نقص توجه و بيش فعالي Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) شايع ترين اختلال عصبي- رفتاري دوران كودكي است. يكي از مشكلات شايع اين كودكان اختلالات خواب مي باشد كه سبب افزايش شدت علائم بيماري، كاهش كيفيت زندگي، اختلال در تمركز و افزايش مشكلات يادگيري كودك مي شود.
هدف: اين مطالعه با هدف تعيين عوامل پيشگويي كننده مشكلات خواب كودكان سن مدرسه مبتلا به اختلال نقص توجه و بيش فعالي انجام شده است.
روش كار: اين پژوهش مقطعي از نوع توصيفي- تحليلي است. جامعه پژوهش را كودكان سن مدرسه مبتلا به اختلال نقص توجه و بيش فعالي مراجعه كننده به كلينيك فوق تخصصي روانپزشكي اطفال مركز آموزشي درماني شفا رشت تشكيل مي دهند كه با در نظر گرفتن معيارهاي ورود، 56 كودك وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوري اطلاعات سه پرسشنامه مشخصات دموگرافيك، پرسشنامه عادات خواب كودكان با هشت حيطه و مقياس افسردگي، اضطراب و استرس والدين بود. داده هاي جمع آوري شده با استفاده از شاخص هاي آمار توصيفي (فراواني، ميانگين، انحراف معيار) و مدل رگرسيون خطي چند متغيره مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.
نتايج: يافته ها نشان داد 55.4 درصد كودكان در حيطه تاخير شروع خواب و 51.8 درصد در حيطه اضطراب زمان خواب مشكل داشتند. در نمره كلي خواب نيز، 30.4 درصد كودكان مشكل خواب داشتند. همچنين تحصيلات پدر (P=0.038) و رتبه تولد كودك (p=0.011) پيشگويي كننده مشكلات خواب كودكان بودند.
نتيجه گيري: از بين عوامل مورد بررسي، تحصيلات پدر و رتبه تولد فرزند پيشگويي كننده مشكلات خواب كودكان مبتلا به اختلال نقص توجه و بيش فعالي بود كه پيشنهاد مي شود در برنامه هاي پيشگيري از مشكلات خواب اين كودكان در نظر گرفته شوند.