بررسي دو شيوه تمرين استقامتي و مقاومتي بر سطوح امنتين-1 پلاسمايي و عوامل وابسته به چاقي در دختران چاق و داراي اضافه وزن دانشگاه سيستان و بلوچستان

مقدمه: امنتين-1 آديپوکاين تازه شناخته شده اي است که اغلب از بافت چربي احشايي ترشح مي شود. سطوح در گردش امنتين-1 به طور معکوس با چاقي ارتباط دارد. هدف پژوهش حاضر، بررسي دو شيوه تمرين استقامتي و مقاومتي بر سطوح امنتين-1 پلاسمايي و عوامل وابسته به چاقي در دختران چاق و داراي اضافه وزن بود.
روش ها: 34 دختر چاق و داراي اضافه وزن (BMI>25) به صورت هدفمند انتخاب شدند، سپس به طور تصادفي در 3 گروه استقامتي (n=12)، مقاومتي (n=12) و کنترل (n=10) قرار گرفتند. تمرينات 4 جلسه در هفته به مدت 8 هفته که شامل تمرين استقامتي با شدت 65 تا 80 درصد HRmax و تمرين مقاومتي با شدت 80- 65 درصد 1RM بود. خون گيري در مراحل مختلف با شرايط مشابه انجام و مقادير امنتين- 1 پلاسمايي به روش الايزا (ELISA) اندازه گيري شد. داده ها با آزمون کلموگروف- اسميرنوف، t وابسته براي بررسي تغييرات درون گروهي و آناليز واريانس يک طرفه و آزمون تعقيبي LSD براي مقايسه بين گروه ها در سطح معني داري p<0.05 تحليل شدند.
يافته ها: نتايج حاکي از افزايش معني دار امنتين-1 در هر دو گروه تجربي (0.001=_{استقامتي}P  و 0.004=_{مقاومتي}P ) و کاهش عوامل وابسته به چاقي مثل وزن (0.003= _{استقامتي}P  و 0.005=_{مقاومتي}P)، توده چربي بدن (0.001=_{استقامتي}P  و 0.001=_{مقاومتي}P)،BMI (0.002=_{استقامتي}P  و 0.004=_{مقاومتي}P ) و WHR (0.011=_{استقامتي}P  و 0.013=_{مقاومتي}P ) در هر دو گروه، پس از هشت هفته تمرين است (P<0.05).
نتيجه گيري: مي توان بيان کرد که هر دو شيوه تمرين استقامتي و مقاومتي پس از هشت هفته تمرين، با بهبود عوامل وابسته به چاقي، حداکثر اکسيژن مصرفي و همچنين افزايش سطوح پلاسمايي امنتين-1 همراه بود.