مطالعه مقدماتي تاثير آموزش مبتني بر تلفن همراه بر ميزان يادگيري دانشجويان دندانپزشکي در درس پاتولوژي دهان عملي

زمينه و هدف: تلفن همراه فرصتي ارزشمند را براي اساتيد و دانشجويان فراهم کرده است. کتاب هاي الکترونيکي همراه يکي از منابع کمک آموزشي هستند که هنوز در دانشگاه هاي علوم پزشکي ايران برنامه مشخصي براي استفاده از آن ها وجود ندارد. تحقيق حاضر با هدف ارزيابي آموزش مبتني بر تلفن همراه جهت درس پاتولوژي دهان عملي انجام شد.
روش بررسي: قسمتي از محتواي درس پاتولوژي دهان عملي 1 به صورت فايل پاورپوينت و تصاوير آماده شد و براي اجراي آن از نرم افزار office suite کمک گرفته شد. 30 نفر از دانشجويان ترم 6 دندانپزشکي عمومي به دو گروه مساوي تقسيم شده و در نوبت نخست، براي يک گروه تدريس به شيوه حضوري و براي گروه ديگر تدريس با استفاده از تلفن همراه صورت پذيرفت. پس از مدتي امتحان آموزش حضوري و مجازي از دو گروه فوق برگزار گرديد. در نوبت دوم، جاي اين دو گروه با يکديگر عوض شد ولي محتواي تدريس شده تغيير نيافت. ارزشيابي مجدد آموزش مجازي و حضوري دو گروه پس از مدتي صورت گرفت. در پايان با استفاده از آزمون هاي آماري تاثير اين دو روش تدريس بر روي يادگيري دانشجويان با يکديگر مقايسه شد.
يافته ها: يافته ها نشان داد که آموزش مبتني بر موبايل به طور معني داري بر نمرات پاياني دانشجويان تاثيرگذار است (P=0.014) و ميانگين نمرات گروهي که با موبايل شروع کردند به طور معني داري بيشتر از ميانگين نمرات گروهي بود که با آموزش حضوري شروع کرده اند.
نتيجه گيري: از آموزش مبتني بر تلفن همراه مي توان به عنوان شيوه آموزش کمکي براي آموزش حضوري بهره جست.