تاثير يک دوره ماساژ درماني بر سندرم پاي بي قرار

مقدمه: سندرم پاي بي قرار نوعي اختلال حرکتي است که با تمايل شديد به حرکت دادن پاها هنگام استراحت مشخص مي شود. علي رغم اين که منابع علمي تاثيرات بسزاي ماساژ را بر برخي بيماري ها نشان مي دهد، اما تحقيق جامع و مدوني در خصوص اثر بخشي ماساژ بر سندرم پاي بي قرار يافت نمي شود، بنابراين هدف تحقيق عبارت است از تاثير يک دوره ماساژ درماني بر سندرم پاي بي قرار.
مواد و روش ها: روش مطالعه در اين پژوهش از نوع نيمه تجربي، با طرح پيش آزمون و پس آزمون و داراي دو گروه آزمودني مي باشد. گروه تجربي، پيش و پس از مداخله ماساژ درماني مورد اندازه گيري قرار گرفت و از گروه کنترل فقط اندازه گيري هاي پيش و پس از آزمون بعمل آمد. جامعه آماري اين پژوهش 300 نفر از دانشجويان دختر و پسر (مراکز آموزش عالي استان لرستان) با دامنه نسبي 30-18 سال و با ميانگين قد 190-155 سانتي متر و ميانگين وزن 85-55 کيلوگرم بود. ابزار تحقيق شامل پرسشنامه محقق ساخته بود که حاوي سوالاتي چهار گزينه اي در ارتباط با علائم بيماري سندرم پاي بي قرار بود که شدت اختلال را برحسب درجه بندي خفيف، متوسط، شديد و خيلي شديد نشان مي دهد. براي تجزيه و تحليل آماري از آزمون تي مستقل استفاده شد.
يافته ها: نتايج پژوهشي نشان داد که يک دوره ماساژ درماني بر ميزان لنگرمورمور پا، لنگرميزان تير کشيدن پا، ميزان سوزش پا، ميزان پرش ناگهاني پا، ميزان خواب وکيفيت خواب آزمودني هالنگر تاثير معناداري دارد لنگرلنگر (P<0.05).
بحث و نتيجه گيري: اين بررسي نشان داد که اجراي 8 هفته پروتکل ماساژ درماني بر کاهش علائم سندرم پاي بي قرار تاثير معني داري دارد.