امکان سنجي نواحي مستعد توسعه اکوتوريسم در شهرستان تالش با بهره گيري از GIS

به منظور اجتناب از پيامدهاي نامطلوب گردشگري، توسعه آن بايد انديشيده شده باشد. يکي از اولين اقدام ها جهت حصول به اين مهم، شناسايي مکان هاي مناسب براي توسعه گردشگري و برنامه ريزي زمين است که در نهايت به الگوي بهينه توسعه مقصد گردشگري منجر مي شود. شهرستان تالش به دليل برخورداري از جاذبه هاي کم نظير طبيعي، از منظر اکوتوريسم داراي پتانسيل هاي بسيار مناسبي است؛ اما، متاسفانه عدم مديريت صحيح گردشگري و توسعه ناپايدار آن، با روندي فزاينده منجر به نابودي اين منابع منحصر به فرد شده است. لذا، در اين پژوهش با هدف شناسايي پهنه هاي مستعد توسعه اکوتوريسم بر آن شديم تا ضمن شناسايي بهترين مکان ها، راهکارهايي جهت توسعه پايدار اکوتوريسم در شهرستان تالش ارائه دهيم. بدين منظور با بهره گيري از ابزار GIS و با استفاده از مدل اکولوژيکي اکوتوريسم براي ايران، پهنه هاي مستعد توسعه اکوتوريسم شناسايي شد. يافته ها حاکي از آن است که 406 کيلومترمربع از پهنه هاي شهرستان مناسب براي اکوتوريسم متمرکز و 1541 کيلومترمربع، مناسب براي توسعه اکوتوريسم گسترده است. همچنين، بخش مرکزي از بيشترين توان براي توسعه اکوتوريسم متمرکز و گسترده برخوردار است.