واکاوي ديدگاه استاد جوادي آملي در نسبت عقل و دين و تاثير آن بر علم ديني

استاد جوادي آملي درباره رابطه عقل و دين ديدگاه بديعي ارائه کرده است. ايشان با بازخواني محل نزاع و ارائه تعريفي متفاوت از عقل در اين مباحث، دو حوزه نسبتا منحاز انگاشته عقل و دين و علم و دين را به هم پيوند مي زند. در نتيجه با بازشناسي نسبت عقل و دين، به پرسش امکان يا عدم امکان تحقق علمي ديني نيز پاسخ داده مي شود. وي، عقل را در اين مباحث به معناي وسيعي که معادل تمامي دريافت هاي متعارف انساني است به کار برده است. عقل به اين معنا هر دريافت بشري را پوشش مي دهد و از سوي ديگر مراد از دين نيز صرفا معارف منقول نيست، بلکه اگر موداي قول خداوند ديني است، محتواي فعل او به طريق اولي چنين است. اين گونه است که عقل در کنار نقل معتبر به منبعي از منابع معرفتي دين تبديل و امکان تعارض آنها از اساس منتفي مي شود. با تبيين رابطه عقل و دين، چگونگي رابطه علم و دين نيز روشن مي شود. اگر علوم تجربي درهندسه معرفت ديني جايگاه خود را درست دريابند و در سايه فلسفه و دين به مطالعه جهان بپردازند به طبيعت به عنوان خلقت نگريسته و پرده از کتاب تکوين الهي بر خواهند داشت و به اين اعتبار ديني خواهند بود. ديدگاه استاد جوادي در رابطه با علم ديني، ديدگاهي معتدل و واقع نگر است.