تغييرات خصوصيات جوانه زني، رنگدانه هاي فتوسنتزي و فعاليت آنزيم هاي آنتي اکسيدان گلرنگ تحت تاثير تنش هاي خشکي و شوري

به منظور مطالعه اثر تنش هاي خشکي و شوري بر برخي خصوصيات جوانه زني، محتواي رنگدانه هاي فتوسنتزي و آنزيم هاي آنتي اکسيدان کاتالاز (CAT)، آسکوربات پراکسيداز (APX) و گلوتاتيون پراکسيداز (GPX) برگ گلرنگ، آزمايشي در شرايط کنترل شده به صورت فاکتوريل در قالب طرح پايه کاملا تصادفي با چهار تکرار در سال 1391 در محل آزمايشگاه و گلخانه تحقيقاتي دانشکده کشاورزي دانشگاه زابل اجرا گرديد. براي ايجاد سطوح تنش خشکي (0، 6- و 8- بار) از پلي اتيلن گليکول، و سطوح تنش شوري (5، 10 و 15 دسي زيمنس بر متر) از منبع کلريد سديم استفاده شدند. نتايج نشان دادند که اثرات فاکتورها بر درصد و سرعت جوانه زني، محتواي کلروفيل هاي a و b و فعاليت آنزيم هاي آنتي اکسيدان معني دار بودند. نتايج بررسي آزمايشگاهي نشان داد که کاهش درصد و سرعت جوانه زني ناشي از منفي تر شدن پتانسيل اسمزي در سطوح خشکي و شوري اعمال شده بوده است. سنجش رنگيزه هاي نوري برگ هاي رشد يافته در گلخانه نيز به طور معني داري با افزايش شدت تنش، کاهش نشان داد. تنش کم آبي و افزايش نمک هاي محلول در آب، با ايجاد تنش اکسيداتيو منجر به تغيير در ميزان فعاليت برخي آنزيم هاي آنتي اکسيدان گرديد. به طوري که فعاليت دو آنزيم کاتالاز و گلوتاتيون پراکسيداز با افزايش شدت تنش خشکي ناشي از پلي اتيلن گليکول افزايش ولي با افزايش تنش شوري کاهش نشان داد. فعاليت آنزيم آسکوربات پراکسيداز نيز تحت تاثير خشکي افزايش يافت. مطالعه اثر متقابل تنش هاي خشکي و شوري مشخص نمود که در تنش ملايم آنزيم گلوتاتيون پراکسيداز، و در تنش هاي شديد آنزيم آسکوربات پراکسيداز افزايش بيشتري يافتند که بيان گر توليد و فعاليت بيشتر سيستم دفاعي گياه از جمله اين آنزيم ها در شرايط تنش هاي اعمال شده مي باشد و منجر به محافظت يا تحمل گياه در شرايط تنش اکسيداتيو ناشي از خشکي و شوري آب آبياري مي شود.