اثر شنا و مکمل آربوتين بر سطح آنزيم هاي آنتي اکسيدان و استرس اکسيداتيو قلب موش هاي صحرايي ديابتي

زمينه و هدف: استرس اکسايشي نقش مهمي در تغييرات ساختاري و عملکرد ميوکارد ناشي از ديابت ايفا مي کند. اين مطالعه به منظور تعيين اثر شنا و مکمل آربوتين بر سطح آنزيم هاي آنتي اکسيدان و استرس اکسيداتيو قلب موش هاي صحرايي ديابتي انجام شد.
روش بررسي: در اين مطالعه تجربي 42 سر موش صحرايي نر نژاد ويستار به صورت تصادفي به شش گروه کنترل، ديابت، آربوتين، ديابت+آربوتين، ديابت+تمرين و ديابت+ترکيبي تقسيم شدند. ديابت با تزريق درون صفاقي آلوکسان (يک دوز 90 mg/kg/bw) القا شد و مکمل آربوتين (50 mg/kg/bw) 5 روز در هفته به صورت درون صفاقي تزريق گرديد. پروتکل ورزشي شامل شش هفته شنا به مدت 30-6 دقيقه در روز، 5 روز در هفته بود. سطح مالون دي آلدئيد، کاتالاز و فعاليت سوپراکسيد ديسموتاز قلب موش هاي صحرايي تعيين شد.
يافته ها: ديابت منجر به افزايش معني دار سطح مالون دي آلدئيد، کاهش سطح کاتالاز و فعاليت سوپراکسيد ديسموتاز قلبي شد (P<0.05). شش هفته مصرف آربوتين، تمرين شنا و ترکيب اين دو روش با افزايش سطح کاتالاز و فعاليت سوپراکسيد ديسموتاز قلبي همراه بود، اما کاهش سطح مالون دي آلدئيد قلبي تنها در گروه هاي ترکيبي و تمرين معني دار بود (P<0.05).
نتيجه گيري: هر دو مداخله فعاليت منظم ورزشي (شنا) و مکمل آنتي اکسيداني (آربوتين) ممکن است به واسطه اثرات آنتي اکسيداني خود از بافت قلبي در مقابل استرس اکسيداتيو ناشي از ديابت حمايت نمايند و ترکيب اين دو شيوه درماني ممکن است با اثرات هم افزايي همراه باشد.