مقايسه اثرات بسترهاي مختلف کاشت بر عملکرد و خصوصيات کمي و کيفي گل داوودي رقم پوما Chrysanthemum morifolium cv. Puma در دو سيستم هيدروپونيک و آکواپونيک

با گسترش کشت هيدروپونيک در توليد محصولات باغباني، تقاضا براي مواد اوليه بستر نيز افزايش يافته است و نياز به مطالعات بيشتر براي يافتن بهترين بستر با توجه به خصوصيات گياهان مورد کشت، ضروري به نظر مي رسد. به اين منظور پژوهشي بر روي گل داوودي رقم پوما به صورت فاکتوريل در قالب طرح پايه کاملا تصادفي با دو فاکتور بسترهاي کاشت مختلف (کوکوپيت :پرلايت با نسبتهاي 100:0، 75:25، 50:50، 25:75، 0:100) و سيستم کشت (آکواپونيک و هيدروپونيک) و با سه تکرار انجام شد. نتايج نشان دادند که نوع سيستم و بسترهاي کشت مختلف و هم چنين برهمکنش آن ها اثر معني داري بر خصوصيات کمي و کيفي گل داوودي داشتند. بر اساس نتايج ، سيستم هيدروپونيک در بهبود شاخص ها از لحاظ تمام شاخص هاي رشد رويشي در سطح بالاتري نسبت به سيستم آکواپونيک قرار داشت. در بستر 100% پرلايت وزن تر و خشک ريشه و اندام هوايي پايين ترين مقدار بود در حالي که گياهان در بسترهاي 25% پرلايت: 75% کوکوپيت از نظر شاخص هاي وزن تر و خشک ريشه و اندام هوايي بالاترين ميزان را دارا بوده و معني دار شدند. بنابراين از لحاظ صفات رويشي بهترين بستر 25% پرلايت: 75% کوکوپيت معرفي مي شود. سيستم هيدروپونيک از نظر صفات زايشي مثل تعداد گل در هر بوته، تعداد گل روي هر شاخه، تعداد غنچه، شاخص کيفيت و طول شاه گل نسبت به سيستم آکواپونيک تفاوت معني دار نشان داد. گياهان در سيستم هيدروپونيک در بستر 50% پرلايت: 50% کوکوپيت بيشترين تعداد گل را داشتند، اگر چه اين افزايش در تعداد گل باعث کاهش کيفيت گل ها نسبت به محيط کشت هاي ديگر حاوي کوکوپيت شد. اين در حاليست که در سيستم آکواپونيک بيشترين تعداد گل در هر بوته در تيمار پرلايت تنها مشاهده شد. به طور کلي گياهان در بستر کشت مخلوط کوکوپيت و پرلايت بخصوص در نسبت هاي بالاي کوکوپيت 25% پرلايت: 75% کوکوپيت بهترين رشد را داشتند که دليل آن مربوط به خصوصيات فيزيکي خوب پرلايت و خصوصيات فيزيکو شيميايي کوکوپيت خصوصا توانايي نگه داري بالاي آب و مواد غذايي است.