قوس هاي كف پا در دانش آموزان دختر و پسر مدارس ابتدايي زاهدان و تاثير شاخص توده بدن بر آن

کف پاي صاف باعث بر هم خوردن وضعيت طبيعي استخوان ها، اعمال فشارهاي غيرطبيعي به پا، مچ پا، زانو و هيپ و ايجاد عارضه درد در اين مفاصل، کشيدگي مکرر ناحيه پا، خستگي پذيري زودرس، کندرومالاسي پاتلا و آرتروز زودرس مي شود. براي تعيين شيوع عارضه پاي صاف در دانش آموزان 11-7 ساله شهر زاهدان، 1750 دانش آموز دختر و پسر مدارس ابتدائي زاهدان به شيوه نمونه گيري تصادفي خوشه اي انتخاب شدند. متغيرهاي مورد بررسي شامل شاخص توده بدني (BMI)، جنس، سن و تهيه Foot Print با استفاده از جوهر و استامپ مخصوص بوده است. در طبقه بندي انواع قوسهاي کف پا از روش ژوزف Joseph استفاده شده است. 6.9 درصد پسران و 4.5 درصد دختران داراي کف پاي صاف بودند (P<0.01). همچنين روند شيوع کف پاي صاف با افزايش سن کاهش يافته و در سن يازده سالگي به 3.1 درصد مي رسيد. ميانگين BMI در گروه پاي صاف 14.88، در گروه هاي پاي نرمال 14.48 و در گروه قوس بلند 13.95 بود؛ بين مقادير BMI و شدت پاي صاف، همبستگي وجود داشت (r=0.35 و P<0.001). بنابراين شيوع کف پاي صاف از مقادير گزارش شده در کشورهاي در حال توسعه پيروي نموده و شاخص توده بدني بالا با آن همبستگي دارد.