کاربرد بادبندکمانش ناپذير و ديوار برشي در مقاوم سازي ساختمان بتني موجود

ساختمان هاي آسيب پذير و مقاوم سازي آنها از مسائل مهم براي مناطق زلزله خيز مي باشند. در دهه هاي اخير مطالعات روي بهسازي و مقاوم سازي سازه هاي گوناگون منجر به ابداع روشهاي جديد و متنوع در اين زمينه گرديده است. اکثر اين روشها مستلزم وقفه در بهره برداري به منظور اتمام عمليات مقاوم سازي مي باشند. روش هاي زيادي همچون اضافه کردن اجزاي سازه اي (ديوار برشي فولادي و بتني، بادبندهاي فولادي و بادبندهاي کمانش ناپذير)، تقويت اعضاي سازه اي ضعيف و تغيير کاربري سازه را مي توان براي بهبود عملکرد لرزه اي سازه نام برد. در پاسخ به بسياري از مسائل عملي و ملاحظات اقتصادي، مهندسان معمولا از قاب هاي بادبندي شده همگراي کمانش ناپذير به عنوان سامانه مقاوم در برابر بارهاي جانبي در طول يک زمين لرزه استفاده مي کنند. اين نوع بادبندها باعث افزايش سختي و مقاومت در سازه هاي بتني مي شوند. هدف مطالعه حاضر، مقايسه عملکرد لرزه اي و مقاوم سازي يک سازه بتني 7 طبقه موجود با استفاده از بادبند کمانش ناپذير و ديوار برشي پيراموني بصورت جداگانه مطابق با دستورالعمل بهسازي لرزه اي ساختمان هاي موجود (نشريه 360) مي باشد که اين عمل توسط روش تحليل استاتيکي غير خطي انجام مي گيرد. نتايج نشان مي دهد که بادبند کمانش ناپذير باعث شده دريفت طبقات به حد قابل قبول کاهش يافته و سازه در سطح عملکرد ايمني جاي رفتار مي کند.