بررسي تاثير عصاره گياه کامليا سايننسيس بر پروماستيگوت انگل هاي ليشمانيا ماژور و ليشمانيا اينفانتوم با روش رنگ سنجي MTT

پيش زمينه و هدف: عصاره هاي گياهي و ترکيبات مشتق شده از آن ها منبع غني از ترکيبات دارويي را فراهم مي کنند و از گياهان بومي براي درمان بسياري از بيماري هاي عفوني استفاده مي شود. هدف از انجام اين مطالعه ارزيابي اثرات ضد ليشمانيايي عصاره گياه چاي سبز در مقايسه با داروي کنترل مگلومين آنتيمونات (گلوکانتيم â) با استفاده از روش رنگ سنجي MTT هست.
مواد و روش ها: پروماستيگوت هاي انگل ليشمانيا ماژور و ليشمانيا اينفانتوم در محيط کشت RPMI-1640 حاوي 10 درصد FCS و آنتي بيوتيک هست در دماي 24±1^oC کشت داده شد و تاثير غلظت هاي مختلف عصاره چاي سبز در مقايسه با گلوکانتيم بر روي پروماستيگوت هاي اين دو گونه انگل ليشمانيا، با استفاده از روش رنگ سنجي MTT مورد بررسي قرار گرفت. ميزان جذب نوري به وسيله دستگاه الايزا ريدر در طول موج 570 نانومتر قرائت شد و سپس نتايج به صورت IC₅₀ بيان شده است.
نتايج: ميزان IC₅₀ عصاره بعد از 72 ساعت انکوباسيون، براي ليشمانيا ماژور 19m g/ml و براي ليشمانيا اينفانتوم 12m g/ml به دست آمد به طوري که ميزان IC₅₀ داروي کنترل گلوکانتيم برابر 21.8mg/ml و 10.16 mg/ml به ترتيب براي ليشمانيا ماژور و ليشمانيا اينفانتوم هست.
بحث و نتيجه گيري: اثربخشي اين عصاره بر روي اين گونه انگل تقريبا معادل گلوکانتيم مي باشد و بنابراين داراي پتانسيل استفاده از آن به عنوان داروي ضد ليشمانيايي مي باشد اما ضرورت انجام آزمايش هاي بيشتري جهت ارزيابي اين عصاره بر روي انگل ليشمانيا در مدل هاي حيواني و In vivo احساس مي شود.