رابطه سبک هاي شناختي و ويژگي هاي شخصيتي با پيشرفت تحصيلي در دانشجويان دانشگاه تهران

با توجه به اهميت روزافزون پيشرفت تحصيلي و تعيين عوامل موثر بر آن، پژوهش حاضر به بررسي سبک هاي شناختي وابسته و نابسته به زمينه و ويژگي هاي شخصيتي مي پردازد. روش پژوهش حاضر غير آزمايشي و طرح آن همبستگي از نوع پيش بيني است. براي جمع آوري داده ها، آزمون اشکال نهفته گروهي ويتکين (ويتکين، 1971) و پرسشنامه پنج عامل بزرگ شخصيت نئو (مک کري و کاستا، 1985) در اختيار 285 نفر از دانشجويان دانشکده هاي اقتصاد و مديريت دانشگاه تهران قرار گرفت. براي بررسي رابطه و ميزان پيش بيني کنندگي متغيرهاي يادشده، از روش رگرسيون گام به گام و براي مقايسه دختران و پسران در متغيرهاي پژوهش از تحليل واريانس چند متغيري(MANOVA)  و آزمون t مستقل استفاده شد. نتايج پژوهش که بر 285 نفر (191 نفر دختر و 94 نفر پسر) انجام شده بود، نشان داد که ويژگي هاي شخصيتي و سبک هاي شناختي با پيشرفت تحصيلي رابطه معناداري دارند. نتايج حاصل از رگرسيون گام به گام نشان داد که ويژگي هاي شخصيتي و سبک هاي شناختي قادر به تبيين 50 درصد از تغييرات پيشرفت تحصيلي هستند. وظيفه شناسي با تبيين پيش بيني 39 درصد از واريانس پيشرفت تحصيلي قويترين پيش بيني کننده عملکرد تحصيلي است. سهم سبک هاي شناختي نيز در تعيين تغييرات پيشرفت تحصيلي معنادار است. هيچ تفاوت معناداري در ويژگي هاي شخصيتي، سبک هاي شناختي و پيشرفت تحصيلي دو جنس وجود ندارد.