مطالعه تجربي تلرانس هاي ابعادي و هندسي سوراخ توليدشده در فرآيند فرزکاري مارپيچ فولاد آلياژي AISI4340

توانايي ساخت يک محصول بر اساس فاکتورهايي همچون تلرانس هاي ابعادي و هندسي مورد ارزشيابي قرار مي گيرد. در واقع مهم ترين عنصر در نقشه ساخت يک قطعه صنعتي، مشخصه هاي تلرانسي آن است. هدف از تحقيق حاضر، مطالعه تجربي دقت سوراخ توليد شده به کمک فرآيند نوين فرزکاري مارپيچ، بر روي فولاد آلياژي AISI4340 مي باشد. در اين فرآيند، سوراخ توسط ابزار فرزکاري متحرک بر روي يک مسير مارپيچ توليد مي شود. با استفاده از اين روش، سوراخي با کيفيت بالا توليد شده و ديگر نيازي به پرداخت کاري (بورينگ) آن نخواهد بود. روش طراحي آزمايش تاگوچي به منظور بررسي اثر پارامترهاي فرآيند فرزکاري شامل؛ سرعت برشي، نرخ پيشروي، عمق برش محوري و سختي قطعه کار بر روي تلرانس هاي ابعادي و هندسي سوراخ به کار گرفته شد. همچنين اثر استفاده از دو روش روان کاري با حداقل سيال برشي و فرزکاري خشک نيز مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد که روش فرزکاري مارپيچ مي تواند جايگزين مناسبي براي سوراخ کاري سنتي باشد. همچنين سرعت برشي به عنوان اصلي ترين پارامتر، نقش موثري بر بهبود کيفيت سوراخ توليدي داشت. از سوي ديگر روش روان کاري با حداقل سيال برشي و روغن پايه گياهي بهترين عملکرد روانکاري را در مقايسه با استفاده از روغن معدني و ماشينکاري خشک از خود نشان داد.