تحليل نگرش و عوامل تشويق کننده اعضاي هيات علمي و مدرسان دانشگاه پيام نور در باره يادگيري الکترونيکي (مورد پژوهي: دانشگاه پيام نور اردبيل)

روند استفاده از يادگيري الکترونيکي در آموزش عالي رو به افزايش است. دانشگاه پيام نور نيز همانند بسياري از دانشگاه ها به دنبال استفاده و توسعه يادگيري الکترونيکي است. در موسساتي که بدنبال راه اندازي يادگيري الکترونيکي هستند و براي پذيرش موثر و توسعه يادگيري الکترونيکي تلاش مي کنند، شناسايي نگرش و انگيزش اساتيد اهميت قابل ملاحظه اي دارد. هدف از انجام اين تحقيق بررسي و تحليل نگرش و عوامل مشوق اعضاي هيات علمي و مدرسان دانشگاه پيام نور براي تدريس در دوره هاي يادگيري الکترونيکي مي باشد. اين تحقيق از نوع کاربردي و غير آزمايشي مي باشد که به روش توصيفي- همبستگي انجام گرفته است. جهت گردآوري اطلاعات از پرسشنامه مدون استفاده گرديد. جامعه آماري اين تحقيق اعضاي هيات علمي و مدرسان مدعو دانشگاه پيام نور استان اردبيل (S=600) مي باشند که 160 نفر با استفاده از نمونه گيري تصادفي و آماره کوکران به عنوان اعضاي نمونه مورد مطالعه انتخاب شدند. نتايج تحقيق نشان داد که نگرش اکثر پاسخگويان نسبت به يادگيري الکترونيکي مثبت و مساعد بود و در نتيجه تحليل عاملي، چهار عامل بهبود اثربخشي آموزشي در کاربرد يادگيري الکترونيکي، برقراري ارتباط دو سويه مدوام بين مدرس و دانشجو، حمايت معنوي و قانوني از درون داد و برون داد نظام يادگيري الکترونيک، تلفيق دوره هاي آموزشي سنتي با آموزش الکترونيکي به عنوان عوامل نگرش استخراج گرديدند. همچنين، علاقه شخصي مدرس براي استفاده از فناوري اطلاعات، يادگيري بيشتر مدرسان (توسعه حرفه اي)، و مشارکت در يادگيري الکترونيکي به عنوان عاملي براي ارتقاء شغلي مهمترين عوامل مشوق اساتيد بودند.