ارائه الگوي سيستم مديريت اطلاعات دوره نزديک به زايمان (پري ناتال) براي ايران

با توجه به اينکه مادر و نوزاد به عنوان يک گروه آسيب پذير در جامعه محسوب مي شوند، حفظ و ارتقاي سطح سلامت آنها تا حد زيادي تحت تاثير اطلاعات بهداشتي صحيح و با کيفيت است. بنابراين، دسترسي به اطلاعات به موقع براي پايش و ارزيابي سلامت مادران و نوزادان و بررسي مرگ هاي پري ناتال ضروري است. از آنجا که در کشورهاي توسعه يافته اين اطلاعات در سيستم مديريت اطلاعات پري ناتال سازماندهي مي شوند. هدف اين مطالعه، ارائه الگوي سيستم مديريت اطلاعات پري ناتال براي ايران بود. اين پژوهش از نوع کاربردي بود که به روش ترکيبي (کيفي - مقايسه اي و کيفي - دلفي) در سال 1392 انجام گرفت. ابتدا سيستم مديريت اطلاعات پري ناتال در کشورهاي استراليا، کانادا، نيوزلند، آمريکا، انگليس و ايران با استفاده از منابع کتابخانه اي، اينترنت، اسناد موجود، مکاتبه با نويسندگان مقالات خارجي بررسي و مقايسه شد. ابزار جمع آوري در اين مرحله فرم گردآوري داده و راهنماي مصاحبه با کارشناسان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکي بود. تحليل داده ها در اين مرحله با استفاده از جداول تطبيقي انجام شد. سپس، الگوي اوليه سيستم مديريت اطلاعات پري ناتال در قالب پرسشنامه ارائه گرديد که با روش دلفي در دو دور آزمون شد. در نهايت مواردي که امتياز بالاي 75 درصد را کسب نمودند، در الگوي نهايي منظور شدند. الگوي نهايي سه محور اصلي شامل: اهداف، ساختار و مکانيسم گردآوري داده بود. در اين الگو 32 هدف مورد تائيد قرار گرفت. سازمان مسوول، ناظر، کميته ها، مراکز توليد داده در محور ساختار مشخص گرديد. در محور مکانيسم گردآوري داده منابع داده، نوع رسانه، محدوه زماني ارسال داده ها، فرآيند گردآوري، شيوه هاي محرمانگي و امنيت داده مورد توجه و بررسي قرار گرفت. انتظار مي رود الگوي پيشنهادي موجب ارتقاي کيفيت مراقبت پري ناتال، تبادل داده ها و دستيابي به سيستم مديريت اطلاعات يکپارچه گردد.