تاثير آموزش تئوري انتخاب بر ميزان سهل انگاري فردي و اجتماعي دانشجويان زن

مقدمه: با توجه به اهميت و نقش کليدي تعلل و سهل انگاري فردي و اجتماعي در رشد و پيشرفت فرد و جامعه، هدف اين پژوهش بررسي اثربخشي آموزش تئوري انتخاب بر سهل انگاري فردي و اجتماعي است.
روش: 36 نفر از بين کليه دانشجويان زن دوره کارشناسي شهر تهران در سال تحصيلي 91-92، به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شده و بصورت تصادفي در دو گروه آزمايش (n=16) و گواه (n=20) جايگزين شدند. ابزار جمع آوري داده ها شامل پرسشنامه سهل انگاري تاکمن و پرسشنامه سهل انگاري اجتماعي صفاري نيا بود. ابتدا اين پرسشنامه ها بعنوان پيش آزمون بر روي افراد هر دو گروه اجرا شد. سپس افراد گروه آزمايش در 8 جلسه آموزش تئوري انتخاب شرکت کردند. هر دو پرسشنامه بعنوان پس آزمون، يک بار پس از پايان جلسات آموزشي و يک بار هم بعد از دو ماه مجددا اجرا شد. اين نمرات با استفاده از آزمون کوواريانس مورد بررسي قرار گرفت.
يافته ها: نتايج حاصل از آزمون کوواريانس نشان داد که بين دو گروه کنترل و آزمايش تفاوت معناداري (p<0.01) وجود دارد و آموزش تئوري انتخاب موجب کاهش معنادار سهل انگاري فردي و اجتماعي در گروه ازمايش شده است. اما در پيگيري اين روند ادامه نيافته و حتي سهل انگاري اجتماعي در طول زمان، به طور معناداري افزايش داشته است.
نتيجه گيري: با استفاده از نتايج حاصل از اين پژوهش ميتوان چنين نتيجه گرفت که آموزش تئوري انتخاب در کوتاه مدت به طور موثري موجب کاهش سهل انگاري فردي و اجتماعي مي شود اما اين نتايج در درازمدت براي سهل انگاري اجتماعي ماندگار نبوده و موثر نيست.