ارزيابي کارآيي روش هاي ماسکينگام و آت کين اصلاح شده در رونديابي سيل (مطالعه موردي: حوزه آبخيز تالار، استان مازندران)

پيش بيني تغيير ارتفاع سيل در مخازن و رودخانه ها از طريق رونديابي صورت مي گيرد. هم چنين مي توان تاثير مخزن سد را از نظر حجم سيلاب عبوري و ميزان کاهش دبي حداکثر لحظه اي سيل در پايين دست رودخانه، برآورد کرده و متناسب با آن و نيز درجه اهميت تاسيسات در پايين دست، نوع عمليات پيشگيري را مشخص کرد. بررسي روند سيل از دو راه هيدروليکي و هيدرولوژيکي قابل مطالعه مي باشد. از معايب روش هيدرولوژيکي دقت پايين آن نسبت به روش هيدروليکي مي باشد. اما از مزاياي مدل هاي هيدرولوژيکي مي توان به سادگي و سهولت آن نسبت به روش هيدروليکي اشاره کرد. همچنين براي انجام فعاليت هايي مثل کنترل سيل، پهنه بندي سيل، طراحي سازه از اطمينان قابل قبولي برخوردار است. در اين تحقيق از برخي روش هاي هيدرولوژيکي مثل روش آت کين اصلاح شده و ماسکينگام جهت انجام فعاليت رونديابي در بخشي ازحوزه آبخيز تالار واقع در استان مازندران در حد فاصل پل سفيد شيرگاه استفاده شده است که از بين روش هاي استفاده شده در اين تحقيق روش ماسکينگام با RMSE=0.559 و R²=0.9 نسبت به روش آت- کين از کارآيي بالاتري برخوردار است.